Galatasaray kırmızı, Bursaspor yeşil. Yani iki takım da koyu renk formayla çıkmışlardı maça. Halbuki Özgür Yankaya maçtan önce soyunma odasına getirtip incelediği bu formalardan birini değiştirmeliydi. Formaların biri koyu, diğeri açık renk olmalıydı. Zaten UEFA kuralları da bunu emrediyordu. Ama Özgür Yankaya bunu yapmayınca, TV başındaki milyonlar da, Arena’nın en üst tribünündeki seyirciler de, iki takım futbolcularını karıştırıp durdular. Neyse maça bakalım..

***

Twente yorgunu ve moralsizi Bursaspor oyuna çok kötü başladı. Galatasaray’ın üstünlüğünü hemen kabullendiler. Melo’nun bir orkestra şefi gibi yönettiği Sarı - Kırmızılı takım, rakip üzerinde baskı kurduğu gibi, sayısız gol pozisyonu yakaladı. Golde Umut’un bitirici özelliği kadar, Hakan Aslantaş’ın ters vuruşunun da rolü vardı. Melo’dan söz etmişken devam edelim. Fenerbahçe’deki Brezilyalılar gözden düşerken Galatasaray’ın Brezilyalısı her geçen gün çok daha önemli görevler üstleniyor. Fatih Terim “Melo benim için çok önemli oyuncu” derken haksız değilmiş.

***

Tribünlerde Ujfalusi’nin biran önce sahalara dönmesini dileyen bir pankart vardı. Bu kolay değil. Hele hele bu yaşta bir oyuncu için. Ama Ujfalusi’nin yokluğunu Dany’nin kapatamayacağı da bir başka gerçek. Evet Dany çabuk, hızlı. Ama çok fazla hata yapıyor, daha doğrusu güven vermiyor. Hele hele Şampiyonlar Ligi’ni de düşünürsek, Galatasaray’ın hemen bugün bir stoper transfer etmesi şart gibi..

***

Tekrar oyuna dönelim. İkinci kırkbeş dakikayla birlikte roller değişmişti. Bu defa Bursaspor oyunun kontrolunu ele geçirirken Galatasaray ‘idare’ yolunu seçmişti. Bunun sonucunda Batalla’nın serbest atışta ölü noktaya gönderdiği top, Musa’nın vuruşuyla skorda dengeyi getirdi. Galatasaray işin şakası olmadığını anlamıştı. Fatih Terim 1-1’den sonra Bursa savunmasının arkasına sarkacak iki süratli ismi sürdü sahaya: Burak ve Amrabat.

***

O Amrabat belki gol atamadı ama inatçılığı ve takipçiliğiyle Galatasaray’ın galibiyet golünde başrolü oynadı. Sonrasında Burak Galatasaray forması altındaki ilk golünü atarken, Arena’dakilere derin bir nefes aldırdı. Kısacası keyifli, tempolu, heyecanlı bir maç izledik. Bunda Galatasaray’ın maçı istemesi kadar, Bursaspor’un ikinci yarıdaki dirençli oyununun da rolü çoktu.