“Aslan postuna bürünmüştü biri...”

Uzaktan bakınca öyle görünürler... Bir dev, yanındakiler birer cüce... Oysa o cüceler de kendi ölçülerinde devdirler. Ama aslan postu yoktur sırtlarında!..

Hitler’ler, Mussolini’ler, Stalin’ler, Peron’lar, Franko’lar... Belirli zaman sürelerinin devleri oldular. Kendilerini öyle sandılar, çevrelerindekilere de bunu benimsettiler. Çoğu zaman cücelerin işine geldi dev olanın çevresinde toplaşmak, bir çıkar, bir umut diye...

La Fontaine’in masalları vardır ya, işte onlardan birini 8 Temmuz Cuma günü Saatli Maarif Takvimi’nde okudum. “Aslan Postu Giyen Eşek” ...

***

La Fontaine zamanında da nice aslan postu giyen eşekler varmış! Demek tarih boyunca hep var olmuş böyleleri! La Fontaine sonrasında sayıları daha da artmış. Aslan postuna bürünen, kendini vazgeçilmez sananlar, etrafındakileri de derken tüm halkını da bu masala inandıranlar!..

Koskoca Alman ulusunu, sıradan bir ressam bozuntusu on yıldan fazla yönetmedi mi? Nice generalleri, mareşalleri elinin altında tutmadı mı? Halkını savaşlara sokup perişan etmedi mi? Yalnız kendi ulusunu değil, tüm Avrupa’yı beş altı yılda bozgunlara uğratmadı mı?.. Mussoli’ni de Stalin de, Peron da, daha ötekiler de!..

***

Mustafa Balbay, La Fontaine öykülerini yeniden yazdı. Onları günümüze getirerek, yaşanmış gerçeklerle benzeştirerek!..

Takvim yaprağında, Orhan Veli’nin bir çevirisi olan “Aslan Postu Giyen Eşek”i okuyunca Balbay’ı bir kez daha anımsadım. Zaten yıllardır aklımın köşesinde yaşıyor. Sayısız kitapları, nitelikli gazeteci ustalığıyla... Ergenekon hücrelerinde, üstelik milletvekili de seçilmiş olarak!..

***

Biz gelelim Orhan Veli’nin çevirdiği La Fontaine’in yüzyıllar önce yazdığı masala...

“Aslan postuna bürünmüş, eşeğin biri/Canına okuyacaktı dünyanın/İnsafı da yoktu kâfir hayvanın/Tirtir titretiyordu gökle yeri/... O ara kulağının ucu çıktı mı sana/Bütün foyasını vurdu meydana/Koştu değirmenci alıp değneği/Dalgayı bilmeyenler böyle değirmeciyi/Aslanı önüne katmış görünce/Düştüler hayret dolu bir sevince.

Dünyada bir sürü kalpazan vardır/Doğrusu pek benzerler burdaki eşeğe/Aslında hepsi uydurma bahadır/Adları çıkmıştır kahraman diye.”

***

Bu dünya işte böyle bir dünya! Eşek vardır eşekliğini bilen, ama eşek vardır, ne olduğunu kim olduğunu bilmeyen! Kendini bir dev, herkesi eşek sanır! Foyası ortaya çıkıncaya kadar!..

\n\n