“Yeniden Anadolu ve Rumeli Müdafaa-i Hukuk”

Bu, bir derginin adıdır. Aylık Kemalist bir dergi...

On beş yıl sonra kapandı!

Bunun bir anlamı var... Müdafaa-i Hukuk neyin adıydı?

Mustafa Kemal Atatürk’ün kurduğu cumhuriyetin!..

O cumhuriyet, bütün devrimci ilkeleri, uygulamaları ile yaşıyor mu? Yaşıyor, ama can çekişircesine?

Derginin son sayısında Prof. Dr. Çetin Yetkin “Veda Yazısı”nda bakın ne diyor:

“Yayın yaşamına atıldığı ilk günden başlayarak okurlardan gelen mektupları saklamış bulunuyorum. Üç kalın klasör tutuyor. Tümü de övgü dolu? Bir ikisi dışında hemen tümü beğeni ve övgü yazıları. Besbelli dergimiz ilgi uyandırmış. Ne ki, bu ilgiye karşın okur sayımız artmamış, tersine azalmış bulunuyor. Bunun nedenlerini sıralayacak değilim. Şu kadarını söyleyeyim ki, dergimizin ülkemizin içine sürüklendiği acıklı durumun dışında kalmayacak olmasının doğal bir sonucu bu?”

Üzüntü duydum. Biliyorum bu değerli dergiyi sonuna kadar izleyenler de, bir yakınlarını yitirmiş gibi olmuşlardır. 1998 Ağustosu’ndan bu yana “Müdafaa-i Hukuk”un hemen her sayısında, Çetin Yetkin’in, Altemur Kılıç’ın, Prof. Mehmet Yalçın’ın, Yetkin Aröz’ün, Prof. Dr. Cihan Dura’nın, Prof. Dr. Tahsin Yücel’in, Orhan Özkaya’nın, Prof. Dr. Anıl Çeçen’in, Av. Hüseyin Özbek’in, Emin Değer’in, Hüsnü Merdanoğlu’nun, Prof. Dr. Mustafa Kaymakçı’nın, Mehmet Yalçın’ın, Prof. Dr. Ömer Demirci’nin yazılarını okuyanlar yakın bir dostu yitirmenin acısını duyacaklardır.

Günden güne çözülen bir şeyler var! Öyle şeyler ki, Türklüğümüzü, bağımsızlığımızı, kişiliğimizi, özgürlüğümüzü, günümüzü, geleceğimizi elimizden almak isteyen iç ve dış düşman güçler sonunda başarı kazanmış olmaktalar. Kim ki, altı oklu bir düşüncenin savunucusudur, yürürlükteki ters anlayışa, karşıdır. Bu yüzden onun yolu tıkanmıştır, daha da direnirse, karşılığı yüzlerce, binlerce asker-sivil Atatürkçü devrimcinin soluğunun kesilmesidir.

Çetin Yetkin son yazısını şu satırla bitirmiş: “Uğur Mumcu’nun cenazesine yüz binler katılmıştı, ama Cumhuriyet gazetesinin okur sayısı bu kitlenin onda biri bile değildi.

Ama bir yakınmamı dile getirmeden edemeyeceğim. Atatürkçü Düşünce Derneği’nin beş yüzden fazla şubesi var, her biri tek bir abone olsaydı bu derginin yaşamasına büyük bir katkıda bulunmuş olurdu.”

Derginin sürekli yazarlarından, dostum Altemur Kılıç’ın son yazısını da okurlarıma sunmak istiyorum:

“Romalı savaşçılar savaşa giderken ‘Biz ölüme doğru giderken siz yaşayacak olanları selamlıyoruz’ derlerdi. Şimdi buradan yeni kuşaklara selam ederim. Bizler ölsek de savaşımıza devam edin. Bu devlet demokrasiyle, bir tramvay dolusu oyla kurulmadı. Yobazların ihanetine rağmen, bir avuç sivil-asker Kuvvayi Milliyeci tarafından kuruldu. Yoksa, etmeyiz sizlere hakkımızı helal.”

“Müdafaa-i Hukuk” dergisinin yayınına son vermesiyle, Atatürk cumhuriyeti devrimlerinin bir kalesi daha yıkılmış oldu! Umut ederim, yıkılan son kalesi olur!..