İktidarın, kanlı terör örgütü PKK’ye, destekçilerine, açlık grevlerine ve BDP’ye yönelik ateşli, yer yer şoven tavrına bakıyorum da, aklıma Habur geliyor hep.

O barış dostluk, kardeşlik, söylemleri... Kucaklaşmalar hani...

Balık hafıza sorunu yaşamayanlar anımsayacaktır elbet.

Oslo görüşmeleri mesela...

Sorunu çözmek içindi hani...

***

Tutarsız, birbirine zıt iki ayrı politika.

İşin garibi, birbirine çelişen iki ayrı süreci de aynı iktidarın yürütmesi.

Daha da garibi, Habur’daki şovu kuranların herhangi bir özeleştiri yapmadan bugün sözüm ona farklı tutum almaları.

Sanki dünün açılım politikalarını başka bir iktidar yürütmüş gibi davranmaları...

Bugünün Başbakan’ı, dünün Erdoğan’ı değil sanki.

Dün “Habur şovunu” sahneleyenlerin gözünde bugün ölüm oruçları, “şov” oluyor nasılsa.

Erdoğan, “Bu açlık grevleriydi, ölüm oruçlarıydı, bunlar şantajdır, bunlar blöftür” diyor.

O açılım politikaları da AKP’nin, bugünkü saçılım da...

***

İktidar çelişkili politikalarını açıklayamıyor da, ya medya niye bunun üstüne gitmiyor?

Yandaşlık vaziyetlerini anladık, anlıyoruz!

Tabii “mecburi pozisyon değişikliğine” gidenler gözümüze takılıyor bu arada.

Dün demokrasi adına AKP ve Erdoğan’ı bugünkü zirvelere taşıyan kimi taraflar, sol eskileri, madyanın neoliberalleri de yeşil başlı şaşkın ördek misali.

Sazlıkların arasında mühre ördeğiyle grup grup yüzüyorlar.

Arada sırada gürültü patırdı, atıp tutma olmuyor değil.

Önce alttan aldılar, sonra gerilim arttı, “Kasımpaşalılığının söküp sökmediğine” kadar dayandı.

Tuğla taşıdıkları, harcını kardıkları evin kapı dışarı edilmiş “üvey evladı” vaziyetlerine katlanmak güç ne de olsa!

Kimilerinde de utangaç, küskün ve kırgın, bin dereden su getirip, “yetti ve hayır” mahcubiyeti...

***

İnsan olan, akan kanın durmasını ister, tüm canlar yaşasın kuşkusuz.

Peki, insan ölmesin diye, insan öldürmenin izahı ne?

***

Sorun çözülür mü?

Bugünkü yapı ve verilerle güç.

Habur açılımıyla, bugünün “şov yapıyorlar” farklılaşmasının arasında şehitler var, genç ölümler, yetimler, dul kalanlar, gözü yaşlı analar babalar...

Çaresiz iktidarlar, çaresiz muhalif partiler, terörü destekleyen uluslararası güçler...

Dün şehit oğlunu toprağa veren bir baba, “Başbakan’a ve hükümete hakkımı helal etmiyorum. Hiçbir zaman helal etmeyeceğim. Bu söylediklerimi sansürlerseniz size de hakkımı helal etmiyorum” dedi.

Bu ve bütün ölümler hangi süreç, hangi pazarlıklar için acaba?