İnsan haklarının varlığının güvencesi demokratik düzen ile katledilişi sonucunu üreten diktatoryal düzeni çakıştıracak ilkeler.. hakların var oluşu, doğasının gereği söz konusu olamasa da yaşam gerçeğimizde başımıza gelenleri anlamamıza, açıklamamıza yetmiyor. Demokratik kurumlar, örgütlenmeler, hukuk devleti düzenlemeleri var gibi... Geçerli düzende kurumların içlerinin boşaltılması, örgütlenmelerin, bireylerin haklarını kullanamaz, algılayamaz konumlara düşmeleri ile düzene teslim, İktidarlarına biat neredeyse gönüllülük üzerinden işliyor... Biz demokratik düzen içinde yaşadığımızı sanırken, İktidar gücünün fiilen diktatörlük üreten uygulamalarında, akılcılıkla çelişen tırmanışların ardı arkası gelmiyor. İyi ki diktatoryal düzenin bataklığında çırpınıp dumamızı, insanlıktan çıkış hallerimizi açıklayan bu tablonun sonsuza kadar işleyişi söz konusu olamıyor...
Demokrasinin sandığının, biçimsel kimi kurumlarının, en çok da medya gücü ile toplumu güdüleme sanatının sonsuza kadar kullanılamamasının nedeni, insan haklarına aykırı düzenin kendi kaosunu, krizlerini üretme yeteneği... Hiç beklemedik bir anda öylesine öngörülmedik bir kriz, kırılmayı üretiyor ki... İktidarlarının gücünün sarhoşu dev yapılanma, ustaca dinamitlenen bir yapı gibi çöküveriyor. İktidarlarının gücünü oluşturan örgütlenme dinamikleri, çıkar ağlarında, kadrolaşmalarında, güçler ittifaklarında taşlar hep yerli yerinde, işleyiş, kurallar aynı gibi iken, bir fabrikanın yürüme bandına sokulan bir takoz etkisi yapan bir şeylerin araya girişi ile, üretilmiş kirli çıkar düzeninin çarklarının kırılması anında yaşanıveriyor...
Sözün özü, demokrasi vitrininde diktatörlük düzeni kurmak, kirli çıkar ağları oluşturmak ne kadar geçerli, çekici olsa da.. kirli çıkar ağlarının çoğunluğu ezen çarklarının en beklenmedik yerlerden kırılabilmesinin önüne geçilemiyor. İnsanlık, uygarlık adına, yaşanmışlıkların deneyimleri, acı bedelleri ile boşu boşuna mı evrensel insan hakları, hukuk devleti düzeni, demokrasinin olmazsa olmaz kriterlerine sarılınmış?

***

Sözde demokratik paketler, torba yasalar ile gelen her yeni düzenleme, biçimi demokrasi içeriği diktatörlük olan bir yönetim erkinin, İktidarlarının gücüne güç, haksızlık, hukuksuzluk, vicdansızlıklarına, şeytanın pabucunu ters giydiren yeni boyutlar kazandırıyordu. İktidarları iktidarda sürekli büyümenin sarhoşluğunda, medya gücü ile toplumu sınırsız güdüleyebilmenin pervasızığında, demokrasinin olmazsa olmaz kriterlerini kırdıkça gücüne güç katmanın, örgütleri, biat eden kitleleri teslim almanın, beraber yürünen yolların sonsuza uzamayacağının aymazlığında..

***

Dünün haberi; sözde kapatılmakta olan özel dersanelerin okullaştırılması yasa hazırlığı içinde, sayılarının yüz bini bulduğu açıklanan 4 yılı aşan sürelerdir okul müdürlüğü yapmış olanların toptan görevlerine son verilmesi hükmü de varmış. Yetmemiş, tüm kamu kurumlarındaki yöneticilerin de aynı şekilde görevden toptancı alınmaları, yenilerinin atanmasında valiliklere verilecek yetkiden söz ediliyormuş. Bakanlar doğrudan okullara öğretmen bile atayacaklarmış. Kamuda uzmanlık, başarı, birikim ile edinilen görev ve sorumlulukların, iş güvencelerinin topunun birden köküne kibrit suyu verilecekmiş. Bir başka anlatımla kendi iktidar ortaklıklarında kurmuş oldukları paralel devleti tasfiye etme adına binlerce polis, yargı görevlisinin işine son vermede karşılaştıkları kamu güvencesi sorumluluğundan, işe iade riskinden toptan kurtulacaklar... İktidarları iktidar gücünü yitirme, uçuruma yuvarlanma korkusu ile Meclis çoğunluğunda yakalamış olduğu, milletin değil kayıtsız koşulsuz liderin biat etmiş vekili olgusunu tek güvence olarak görüyor. Tek yol torba yasalar içinde, yasalarla sivil diktatoryal güce olabildiğince destek güçler katmak...
Evrensel çıkar düzeni içinde, İktidarlarını hâlâ kullanabilme, elde tutma eğilimindeki merkez ülkelerin rahatsızlıkları bile atlanıyor. ABD, AB’nin bir on yıllık süreçte, İktidarlarına demokrasi kriterlerinde duyarsız desteğin anlamı hiç ama hiç sorgulanmıyor. Son yıllar, en çok da son aylarda yaptıkları “Sizden genel demokrasi ilkelerini beklemesek de, biçimsel demokrasiden de bu kadarı ile sapamazsınız. Sivil diktatörlüğün bu boyutları ile stratejik ortaklıklar yürütülemez... Siyasi iktidarlar olarak biz razı olsak da, rejimlerimiz, kurumlarımız buna izin vermez. Bindiğiniz dalı kesiyorsunuz. Sonra sizi biz bile kurtaramayız...” anlamındaki uyarılardan da dersler çıkarılamıyor.
Laf aramızda, emperyal çıkar çarklarının işleyişinde demokrasi kriterleri elbet kaygıların odağında değiller. Ancak emperyal çıkarların işleyiş çarklarında kayıt dışı, kirli sermaye çıkarlar akışı, rüşvete ödenen payların işçiliğin 7-10 katlarına çıkışı sistemi sarsıyor... Irk ve dinmezhep ayrımcılığı üzerinden yaratılan kirli, çok kanlı iç savaşlar, yoksul dünyanın sorunu olarak kalsalar da piyasalar düzenini sallıyorlar...