Etek, erkegˆin ka^busudur. Erkek agˆlamaz, gu¨lmez ve zinhar etek giymez!..
Ha, bir de “pembe”den uzak durur tabii.
Erkek iktidarının en keskin s¸iddetle dıs¸avurumlarından biri nedir diye sorsanız, erkegˆe etek giydirmek derim.
C¸u¨nku¨ bununla bir erkegˆin erkekligˆini elinden alıp onu yas¸arken o¨lmu¨s¸ hale getirmezsiniz sadece...
Bu, aynı zamanda erkek iktidarının ezeli magˆduru, mahku^mu ve mazlumu kadını da as¸agˆılama yolunda en c¸arpıcı eylemdir.
Kars¸ımızda etek giymis¸ “as¸agˆılık” bir “kadın gibi erkek” vardır!
Fakat “kadın gibi”likle tek bir erkegˆi as¸agˆılarken aslında tu¨m bir kadınlıgˆı ve bu¨tu¨n kadınları as¸agˆılamıs¸ olursunuz.
Ama elbette ates¸ du¨s¸tu¨gˆu¨ yeri yakar; gel de sen bu so¨ylenenleri mensubu oldugˆu mafya o¨rgu¨tu¨nu¨n “baba”sına ihanet ettigˆi ic¸in “pembe etek” giydirilip sosyal medyada ele gu¨ne tes¸hir edilen adama anlat bakalım!..
O¨nceki gu¨n basına yansıdıgˆı kadarıyla o¨gˆrendigˆimize go¨re ona silah zoruyla “Yedigˆim ekmegˆe s¸erefsizlik yaptım” da dedirtmis¸ler.
Sonra yine zorla, eline tutus¸turulan silahla kendi bacagˆına bir de kurs¸un sıktırtmıs¸lar.
Soruyorum, acaba sec¸me hakkı verselerdi bu u¨c¸ cezadan hangisini “sec¸mezdi”?
Ne dersiniz, cevap hepimizce malu^m degˆil mi?!
***
Etek giymenin erkegˆin hayatını nasıl cehenneme c¸evirebilecegˆine dair bu memleketten aklıma hemen gelen iki o¨rnek var. Biri, bir filmin ic¸inde... Digˆeri de bir filmin ic¸inden dıs¸ına, kurgudan gerc¸ek hayata tas¸mıs¸ halde.
I·kinciden bas¸layalım: Kadir I·nanır’ın oyunculuk kariyerinin zirvesi bir yu¨z akı filmdir “Komser S¸ekspir” (2001). Gelgelelim “Kadir Abi” mevzubahis oldugˆunda bizim kariyerin zirvesi saydıgˆımız bu yapıt, onun karizmasının c¸izildigˆi film olarak tarihe, daha dogˆrusu bizim “erkek mi erkek” tarihimize gec¸ti.
Filmde o¨lu¨mcu¨l hasta olan kızının tiyatro tutkusunu kars¸ılamak ic¸in karakolunu tiyatro sahnesine c¸evirip oynanan oyunda da etek giyen (aslında mac¸o) bir komiseri canlandıran I·nanır, bu rolle dillere du¨s¸tu¨!
Oyuncu meslektas¸larından u¨lku¨cu¨ ko¨s¸e yazarlarına kadar bir dolu kis¸i, onunla her tu¨rlu¨ polemikte bu filmdeki rolu¨nu¨ yu¨zu¨ne vurup onu as¸agˆılamaya c¸alıs¸tı.
Gerc¸i o da bunların altında kalmadı tabii! “Etek giydi diyenlere, giydirtirim; karizması c¸izildi diyenleri c¸izerim” s¸eklinde konus¸arak “erkeklik namusu”nu kurtarma giris¸imlerinde bulundu!..
***
Digˆer o¨rnek ise Yavuz Turgul’un 2007 yapımı “Kabadayı” filmindeki Devran (Kenan I·mirzalıogˆlu) karakteri...
Aslında Turgul’un filmi, bu¨tu¨nu¨yle ve o¨ne c¸ıkardıgˆı do¨rt erkek karakter u¨zerinden belki de sinemamızda erkek iktidarı (ataerkillik) ve erkeklik kimligˆinin bas¸lı bas¸ına sorgulama ve sorunsallas¸tırılmasına gidilen ilk filmdir.
Ama esas Devran’dır bize ataerkilligˆin kıskacında ve kendi erkekligˆince ezilen bir erkegˆin hazin durumunun sergilendigˆi karakter.
C¸ocuk yurdunda cinsel tacize ugˆradıgˆı ic¸in erkeklerden nefret etse de “erkeklik” kimligˆini seven, daha dogˆrusu bu kimligˆe “teslim olmus¸” ve bir “s¸iddet ustası”na do¨nu¨s¸mu¨s¸ Devran, bir ara hapisteyken “etek giydirilme” cezasına da maruz kalmıs¸tır. Bu, onu bazı emniyetc¸ilerin de bulas¸tıgˆı kirli ve karanlık bir suc¸ du¨nyasının ic¸inde “Bu¨yu¨k Abi”lere kul ko¨le yapmıs¸tır.
Belki hadım edilse bu kadar kahredici bir hayat yas¸amayacak olan Devran, o “etekli” 3-5 fotogˆrafını geri alabilmek ic¸in neredeyse canından olmayı go¨ze alır.
Dedik ya, kolay degˆil, namus meselesi!..
***
C¸agˆrıs¸ımı ne dizginlemek, ne de yo¨nu¨nu¨ belirmemek mu¨mku¨n! “Etek” derken zihnim “etekleme”ye yol tuttu ve bu¨yu¨k s¸air Hasan Hu¨seyin’in “Kızılırmak” destan s¸iirindeki s¸u dizelere demirledi:
“... etekleriz de kodaman soyguncuları el kapılarında//go¨zu¨mu¨z gibi koruyup kolladıgˆımız devletin silahını//hey bre//yoksul-yetime dogˆrulturuz...”
Buradan nereye c¸ıkarız?..
“Erkeklik en c¸ok erkegˆi ezer” mottomuz es¸ligˆinde belki s¸uraya:
Erkegˆin o¨mru¨, erkekligˆi “eteklemek”le gec¸er.
Ve erkekligˆi “etekleme” baskısını o¨mu¨r boyu yas¸ayan erkek ic¸in eteklik endis¸esi ecel teridir!..
