Dün 12 Eylül’dü. Faşist darbenin yıldönümü… Ama 12 Eylül aynı zamanda bir referandumun yıldönümüydü. Kurnazlıkla tam da 12 Eylül gününe rast getirilen bir referandum… Yeni, sözüm ona daha demokratik bir anayasa için, referandum… Birinci 12 Eylül için çok yazı okudunuz dün. İkincisine ilişkin ise…
(Şu anda uzak bir kıyıdayım, tozlanmış gazete kupürleri arasında 5 Eylül 2010 tarihli Cumhuriyet’teki “Haaaayır!” başlıklı yazımı buldum. Referandumda neden hayır dememiz gerektiğini, madde madde anlatmışım… Malum sonuç: Evet ağır bastı. Birçok aydın, “Yetmez ama Evet” dedi… Şimdi 2010’daki o yazımdan kopya çekiyorum. Ama bir değişiklikle… Hayır sözcüğü yerine “Evet” koyarak, kimi aydınlarımızın nelere “Evet” dediklerini anımsatmak istiyorum:)
- Üçte birlik oy oranıyla, parlamentoda üçte ikilik bir çoğunluğu ele geçiren partinin, kimseyle uzlaşmaya çalışmadan, toplumsal mutabakatı yok sayarak dayatmasına Evet dediler!
- Yargıyı ele geçirme, yargıyı iktidarın gücünü arttırmak için kullanmaya; yargıyı siyasete alet etmeye, Başbakan’ın “Savcı” olmasına Evet dediler!
- 12 Eylül’le hesaplaşacağız yalanına, Evren’e kucak açanların, otuz yıldır hesap sormayanların bugün 12 Eylül tüccarlığına kalkışmalarına Evet dediler!
- Bu 12 Eylül bezirgânlığı sırasında hem o günlerde hem 30 yıldır acı çeken, işkence gören devrimciler, solcular adına ahkâm kesenlerden duyduğum utanca Evet dediler!
- AKP’nin, bu referandumu, halkın özgürce seçim yapabilmesinden çıkarıp bir adamın kendi iktidarını güçlendirme vesilesine dönüştürmesine Evet dediler!
- Ülkede psikolojik terör estirmelerine Evet dediler!
- Önerdikleri anayasal değişiklikler içinde demokrasiye aykırı olan seçim barajını kaldırmamaya; dokunulmazlığı kaldırmamaya Evet dediler!
- Demokrasiye aykırı olarak kamu emekçilerine grev hakkı vermemeye Evet dediler!
- Demokrasiye aykırı ayrımcılığı daha da içselleştirmeye, çok uzun yıllardır bu ülkede sürdürülen kadın mücadelesini yok saymaya, elde edilmiş kazanımları bile geriletmeye, karşı devrime Evet dediler!
- “Bitaraf olan bertaraf olur” diyerek korku imparatorluğu yaratana Evet dediler!
- Sanayi Bakanı’nın “Evet oyu vermeyecekler, bana gelmesin!” tehditlerinden korkup ya da çıkarlarını düşünüp Evet dediler!
- Başbakan koltuğuna oturttuğu çocuğa “Sen başbakansın, istediğini asarsın kesersin” diye örnek olan; sekiz yıldır tek başına iktidarda olduğu halde, “ayağındaki prangadan” söz eden; her fırsatta bölücülüğü, ayrımcılığı kışkırtan Başbakan’a Evet dediler!
- Tek tek maddelerin oylanamayacağı, toptan evet ya da hayır denilecek değişiklik önerisiyle, yeri göğü “Evet”lerle donatıp, adil olmayan bir yarışa ülkeyi kenetlemeye, sadaka ile dini her zamankinden daha çok siyasete alet etmeye Evet dediler….
2010 Eylül’ündeki “Haaaaayır” yazım şöyle bitiyordu:
“Bu milleti aptal yerine koydukları için ve aptal yerine konmayı reddettiğim için Hayır! Bin kez Haaaayır!”
O gün evet diyenlerin çoğu bugün çok pişman… Ama son pişmanlık fayda etmiyor… Evet diyenler, hayır diyenler aynı geminin yolcularıyız.
Bugün de Hayır sözcüğünde kenetlenmeliyiz! Şiddete hayır. Ele silah almaya Haaaaaaaaaayır! Sonradan pişmanlık… Gördünüz işte…