Ziraat Türkiye Kupası yarıfinal karşılaşmasında her iki takım da 2-2’nin rövanşında sadece kazanmayı ve golü düşündü. İstanbul’daki skorun aksine bu kez 2 golle öne geçen Bursaspor’du. Fernandao’nun attığı goller sonrası G.Saray’ın neredeyse işinin bittiğini düşündüğümüz anlardı. Ne var ki usta futbolcu Sneijder devrenin son dakikasında sahneye çıkarak ikinci yarı için G.Saray’a umut ekti. İkinci yarı başında bir anda arka arkaya gelen G.Saray golleri 7 dakikada Bursaspor’u kupadan eleyecek avantajı getirdi. Burada yazımıza kısa bir es koymak zorundayız. Çünkü bu oyunun kaderini değiştiren adam ne G.Saray’ın golcüleri ne de Bursaspor’un hatalı oyunuydu. İlker Meral kartlarını doğru kullansa ve yanlış kişilere göstermese hatta penaltıları daha adil ve kurallara uygun verse oyun çok farklı olduğu gibi skor da değişebilirdi. G.Saray’ın kazandığı ilk penaltı adil değildi. Ayrıca Muslera’nın hareketi net penaltıydı. Bütün bunlar sinir küpüne dönen Bursaspor’a ağır bir fatura getirdi ve G.Saray kendi dahi hayal etmediği bir galibiyetle turu aştı.
İlkyarıda sarı kart gören Burak daha önce atılmalıydı. Ayrıca da Burak şu andan itibaren kendini “Neden atıldım” diye sorgulamalı. İki gol atan bir forvet oyuncusunun bu kadar antipatik görüntüsü futbol dünyasına sığmaz. G.Saray finalist olurken erozyona uğrayan disiplinli takım oyunu görüntüsü veriyor. Mancini belki de ilk kez kulübede fiili olarak oyuncularına müdahale etmek zorunda kaldıysa en az Bursasporlu futbolcular kadar sinirli ve kontrolünü kaybeden bir sorun yaşıyor demektir.
Türkiye’de futbol her maç ve her takım için problem olan gerçeğinden uzaklaşıyor. Yazık! Yakın gelecek için futbolumuz adına hiç de iyi sinyaller yok.