İki ezeli dost mu, yoksa İki ezeli düşman mı? Kim bilir daha kaç kez karşılaşacaklar? Fakat ligdeki durumları ne olursa olsun karşı karşıya gelmeleri yetiyor. Ülke bir anda o haftayı başka boyutlarda geçiriyor. Patlamalarda 40’tan fazla ölü verdik. Stada girdik başka dünyadayız. Saygı duruşu desen küfür de vardı içinde. Sinirler başka türlü gergin. Tribünler zaten hazır ama sahadakiler de onları fişeklemeye hazır. 3 oyuncusu değişmiş Volkan kendini attıracak her şeyi yapıp Sabri’nin tuzağına nasıl düşer? Bu sadece derbiye özel. Sinirler 1500. İşte böyle bir boyut yaşandı dün gece. G.Saray şampiyon da gelse Kadıköy’e ‘her horoz kendi çiftliğinde öter’ kuralını bozmak için fazla bir şey yapamadı. Oynadıkları futbol yetemezdi buna. F.Bahçe için ne desem önceki yazdıklarım ile çelişkiye düşürür beni. Çünkü bunun adı ‘derbi’ ve bu durumlarda her şey bir başka. Ne Fatih Hoca ne de Aykut Hoca bu maçlarda onlara pek iş düşmez. Basit detaylar ve hafta içi tavırları yeterlidir. Fatih Hoca şampiyonluğun avantajı ile takımını daha rahat hazırlamış dün geceye belli. Aykut Hoca ise mayıs ayının kabus olmaktan çıkması için daha sıkı durmuş bu da belli. Çünkü Beşiktaş’ın önceki akşam G.Birliği’ni yenmesi Şampiyonlar Ligi hesapları için ekstra oldu F.Bahçe’ye. 12. adam da yerini alıp bu maçın önemini arz edince takıma, olan oldu zaten. Bakın, penaltı veya gollerden ya da F.Bahçe’nin golleri öncesi yaptıkları faul tartışmalarından uzak genele dikkat diyorum. Her şey dahil bir maçtı bu.

Bir sezonda 60’tan fazla maç yapan bu kapasitesiz ve üretmekten iyi futbol oynamaktan uzak F.Bahçe’nin dün gece G.Saray’a adım attırmamasından bahsetmek lazım. Arkası sadece ‘derbi’ bunun.
Kazanmak güzel. Şampiyonu yenerek hem evindeki geleneği sürdürmek hem de Şampiyonlar Ligi’nde olmak da güzel. Ama, koca bir sezonun hesabını çıkarmak başka bir şey. Bu galibiyetin arkasına saklanmak eskiye dönüşün ta kendisidir. Bu arada G.Saray’lı futbolcuların maç bitimi orta yuvarlakta gereksiz sevinç yaşaması da ‘derbi’nin getirdiğiydi.