\n

\n

Kimi zaman bir köpek yavrusu olurum, gizli gizli gezerim sokakları...

\n

Sonunda bir çöplükte aç uyurum...

\n

Kimi zaman karaca...

\n

Ya da Yedi Göller’in ceylanı...

\n

Ayaklarımı kırdılar...

\n

Vurdular sabaha karşı...

\n

*

\n

Güneş doğarken kumruydum...

\n

Çatıda yalnız...

\n

Bedenime yapıştı, uçamadım...

\n

Islandı kanatlarım...

\n

*

\n

Anne kedi olurum...

\n

Ah bebeklerim...

\n

*

\n

Kimi zaman son ağaçta sincap...

\n

Kimi zaman arka bahçede kirpi...

\n

Kimi zaman kaplumbağayım...

\n

Kimi zaman tavşandım...

\n

Her orman yangınında yandım...

\n

*

\n

O şarkıyı çok severim:

\n

“Balıkların puluyum

\n

Denizlerin kumuyum...”

\n

Yine dün gece denizin dibini kazıdı trol gemileri, siz uyurken...

\n

Bir ağda çırpındım...

\n

Yunustum...

\n

*

\n

Talancının makineleri yaklaştığında bugünlerde, dere olurum...

\n

Vah yurdum...

\n

*

\n

Sorgun Ormanı’nda çam...

\n

Altın arayıcılarının kıydığı, Madra Dağı’nda meşe ağacı...

\n

Burdur Gölü’nde saz...

\n

Seyfe Gölü’nün suyunu kestiklerinde...

\n

Dudakladım çatladı...

\n

*

\n

“İnsan” olurum arada bir...

\n

Yüreğim merhametsiz, gözüm aç, ellerim kanlı...

\n

Ağlayarak uyurum...

\n

Yastığım Çiçek Dağı...

\n\n