Kimi zaman bir köpek yavrusu olurum, gizli gizli gezerim sokakları...

Sonunda bir çöplükte aç uyurum...

Kimi zaman karaca...

Ya da Yedi Göller’in ceylanı...

Ayaklarımı kırdılar...

Vurdular sabaha karşı...

*

Güneş doğarken kumruydum...

Çatıda yalnız...

Bedenime yapıştı, uçamadım...

Islandı kanatlarım...

*

Anne kedi olurum...

Ah bebeklerim...

*

Kimi zaman son ağaçta sincap...

Kimi zaman arka bahçede kirpi...

Kimi zaman kaplumbağayım...

Kimi zaman tavşandım...

Her orman yangınında yandım...

*

O şarkıyı çok severim:

“Balıkların puluyum

Denizlerin kumuyum...”

Yine dün gece denizin dibini kazıdı trol gemileri, siz uyurken...

Bir ağda çırpındım...

Yunustum...

*

Talancının makineleri yaklaştığında bugünlerde, dere olurum...

Vah yurdum...

*

Sorgun Ormanı’nda çam...

Altın arayıcılarının kıydığı, Madra Dağı’nda meşe ağacı...

Burdur Gölü’nde saz...

Seyfe Gölü’nün suyunu kestiklerinde...

Dudakladım çatladı...

*

“İnsan” olurum arada bir...

Yüreğim merhametsiz, gözüm aç, ellerim kanlı...

Ağlayarak uyurum...

Yastığım Çiçek Dağı...