97 kişinin öldüğü günde bi bakan’ın çıkıp hâlâ “güvenlik zafiyeti yoktur” diyebildiği...

“İstifa var mı” diye sorulduğunda...

Başka bi bakan’ın hiç sıkılmadan hâlâ alaycı bi üslupla gülümseyebildiği...

97 kişinin öldüğü o kara günün gecesinde, olayın üstünden daha 97 saat geçmeden alt tarafı 2 gol yüzünden sahada, tribünlerde, sokaklarda, sosyal medyada kahkaha atabilen...

Mutlu huzurlu olabilen...

2 devlet 2 millet şeklinde yaşayan tuhaf bi ülke olduk.

***

Attıkları 2 golle acı’larını hafiflettiği için milli’lere hiç utanmadan teşekkür edenleri de gördük.

Tabii 97 kişinin acısının 97 saat bile geçmeden 2 golle hafifleyebileceğini de gördük.

Tabii Yeni Türkiye’nin ürettiği bu yeni hafif modelleri de bi daha gördük.

Eski’den böyle şeyler bu kadar aleni olmazdı.

Ayıp olur diye bişey vardı.

Yeni Türkiye’de ayıp diye bişey kalmayınca...

“Ayıp olur” demenin bi anlamı da kalmadı.

Ve...

Bu millet böyle hafif bi millet değildi.

Önemli hasletleri vardı.

Hiç bi millette olmayan hasletleri vardı.

Son 10 küsür yılda bu hasletlerimizin çoğunu kaybettiğimizi de gördük.

***

Sahada kazandık ama...

Saha dışında yine fena kaybettik.

***

Nokta.