Pazartesiden bu yana en büyük meselemiz Yüksek Askeri Şûra’nın kuvvet komutanlarına ilişkin nasıl bir karara varacağı idi. Neyse, bugün her şey açıklığa kavuşmuş olacak. İtiraf edeyim, ilgim şu sıralar günlük hayatın içinden bana daha yakın konulara odaklandığından bu büyük mesele üzerine kafa yormadım; daha doğrusu yormak istemedim. Siyaset ya da askeri stratejist olmadığımdan konunun beni aşar boyutta olduğunu düşündüm.

Doğal ki bu, “müstafi” Genelkurmay Başkanı Işık Koşaner’in veda mektubunu birkaç kez okuma gereksinimi duymama engel oluşturmadı. Özellikle şu satırlar bana ilginç geldi: “Haklarında henüz hiçbir kesin yargı kararı olmamasına rağmen tutuklu bulunan 14 general-amiral ile 58 albay, hürriyetlerinin tehdit edilmesinin yanı sıra mevcut yasalarımız gereğince bu yıl yapılacak Yüksek Askeri Şûra’da değerlendirmeye girme hakkını kaybetmiş ve peşinen cezalandırılmıştır. (…) Bu durumun önlenememesi ve yetkili makamlar nezdinde yapılan girişimlerin dikkate alınmaması, Genelkurmay Başkanı olarak personelimin hak ve hukukunu koruma sorumluluğumu yerine getirmeme engel olduğundan, işgal ettiğim bu yüce makamda göreve devam etme imkânını ortadan kaldırmıştır.”

***

Bir de “müstafi” Deniz Kuvvetleri Komutanı Oramiral Eşref Uğur Yiğit’in veda mektubuna bir göz atalım. “2009 yılı Nisan ayında başlayarak, görev sürem boyunca devam eden davalar nedeniyle, 2’si koramiral rütbesinde 15 amiral, 51 üstsubay (binbaşı ve üzeri), 7 subay ve 3 astsubay olmak üzere toplam 76 personelimin tutuklanması, yüzlerce personelimin ise muhtelif davalar kapsamında soruşturma ve kovuşturmaya tabi tutulması, görev kuvvetlerimizin görev etkinliğini olumsuz yönde etkilemektedir. Disiplin ve moral kaybından harbe hazırlığa kadar geniş bir yelpazede karşılaşılacak sonuçlara yönelik endişe ve kaygılarım ile bahse konu personelimin masumiyetine ilişkin mesnetli inancımı açık kalplilikle ve doğrudan ilgili tüm yasal platformlarda dile getirmiş olmama rağmen, gelinen durum, Deniz Kuvvetlerimizin kurumsal yapısını ve görev fonksiyonlarını derinden etkileyecek bir boyuta ulaşmıştır.”

Kafama bir soru takıldı. Sayın Koşaner de Sayın Yiğit de hiç kuşkusuz bu saptamalarını çok önceden yapmışlardı; öyleyse bu komutanlar YAŞ toplantısının hemen arifesinde istifa edecekleri yerde, daha önce istifa edip silah arkadaşlarına yazdıkları mektupları kamuoyuna yönelik kaleme almış olsalardı bu istifalar toplum üzerinde daha etkili olmaz mıydı?

Benzer durum Kara ve Hava Kuvvetleri komutanları için de geçerliydi. Ama dedim ya, ne siyasal ne de askeri stratejistim ben, sade bir vatandaş olarak aklıma takılanları paylaşıyorum. Değerli komutanların elbette bir bildikleri vardır.

***

Bizim mahallede eskiden bir kedi vardı; arka iki ayağını bir araba ezmiş, veteriner ikisini de kesmek zorunda kalmıştı. Neden sonra bu iki bacaklı kediyi sahiplenen iyi yürekli bir hayvansever zavallı kediciğe arka bacakları yerine iki tekerlek yaptırdı. Hem acıklı hem de komik bir görünüşü vardı tekerlekli kedinin. O ise başına gelenlerin farkında değilmişçesine yeniden eski neşesine, ağaçlara tırmanma söz konusu olmasa da eski hareketliliğine kavuştu.

YAŞ toplantısına ilişkin görüntülere her baktığımda o kedicik gözlerimin önüne geliyor. Belki doğru bir benzetme değil ama yarısı kırpılmış bu YAŞ’ı benzetecek başka bir örnek bulamadım. Başbakan alışılmışın dışında tek başına oturuyor, Genelkurmay Başkanı yeni atanan bir “vekil” ile temsil ediliyor. Kuvvet komutanlarının yeri boş; toplantıya katılan orgenerallerden Ege Ordu Komutanı Nusret Taşdeler hakkında çıkan “yakalama emri” uygulandı uygulanacak. Saldıray Berk ise Ergenekon Davası Erzincan yapılanması sanığı.

Üst görev sıraları gelip de gerçekleşmesi pek olanaklı görülmeyen generaller var; örneğin, Jandarma Genel Komutanlığı için ilk sıradaki aday Org. Aslan Güner’in Cumhurbaşkanı’nın eşinin elini sıkmaması gibi bir “sabıkası” var. Kimi “Ergenekon”, kimi “Balyoz”, kimi “andıç”, kimi de “irticaya karşı eylem planı” şüphelisi.

Aziz Nesin ustanın deyişiyle “memleketin birinde hoptirinam” durumları yani…