Soğuk bir gün ve bozuk bir zemin. Normalde bir maçı etkileyecek bu iki faktörün, Sivasspor-Galatasaray maçına katkısı yok. Çünkü iki takım da vasat bir futbol sergilemiyor. Ev sahibi Han Duvarları Şiiri gibi anarak dizilmiş Galatasaray karşısına. 5-3-2 taktik dizilişinde 5 ve 3 neredeyse hiç yerinden kıpırdamıyor, bütün oyununu rakibinin hızını kesmek üzerine kuruyor. 

Galatasaray’a gelince. En sevmediği taktik bu. Rakip takım ne kadar kilitlenirse Galatasaray da o kadar kilitleniyor çünkü. Değişmiyor kural. Yine de şans bulmuyor değil. Buluyor. Hem de net pozisyonlar. Ama iki tanesi direğe iki tanesi de kendi beceriksizliğine takılıyor. 

Ama bunlardan bağımsız olarak, tablonun gerçek sebebi Galatasaray’ın futbol seviyesi. Evet eksikler var ama Sarı-Kırmızılılar ‘pil bitmek üzere’ seviyesinde oynuyor. Takımı canlandırması beklenen gol 45+1’de Kerem Demirbay’la gelip sonra takımlar soyunma odasına gidince bunun da kamçılayıcı bir etkisi olmuyor. Zira ikinci yarıda oyuncu değişikliklerinin de etkisiyle daha baskın ve kararlı oynayan taraf Sivasspor oluyor. Kazandıkları penaltı 85’te ağları bulunca maçın seyri tamamen değişiyor. Galatasaray bu yarıda da son derece bonkör harcıyor pozisyonları. Son dakikalarda gerilen oyun ve sertleşen futbol skoru değiştirmiyor. Galatasaray istemese de soğuk bir duş altında puanlarını Sivasspor’la paylaşıyor.