Çıtayı kaldırıp en yukarı koyan takım Galatasaray… Avrupalı iddialı rakipleri karşısında oynadığı futbolla neler yapabileceğini kanıtlayan da. Öte yandan, her lig maçına sil baştan (hem taktik diziliş hem de oyuncu seçimi olarak) ve aşağı doğru bir grafik çizerek başlayan da (yine) Galatasaray.

Aslında geçen hafta Yeni Malatyaspor karşısındaki kişiliksiz oyununa göre daha çok pozisyon bulduğu bir tablo çiziyor Altay karşısında… Ancak bulduğu pozisyonları (yine) değerlendiremiyor. Çok da varlık gösteremeyen Altay’a (yine) fırsat veriyor ve ilk golü bulan taraf 17. dakikada Pinares’le Altay oluyor. Galatasaraylı 4 savunma oyuncusu ona (yine) seyirci kalırken. Golden sonra Galatasaray bu kez daha hızlı reaksiyon veriyor. Peş peşe bulduğu net pozisyonları pas geçse de 34. dakikada Feghouli’nin asisti ve Halil’in vuruşuyla golü buluyor.

İkinci yarıda Galatasaray’ın baskılı oyunu karşısında kapanmadan ama çok da ileri çıkmadan karşılık veriyor Altay. 70. dakikada gelen oyuncu değişiklikleri oyunun ibresini iyice Galatasaray tarafına kırarken, kovalanan gol 80’de korner vuruşunu kafayla ağlara yollayan Diagne’den geliyor. Tam da sevinmişken, altı dakika sonra elle oynamaya çalınan penaltıyı Bamba ağlara yollayarak skoru eşitliyor. Kalan dakikalar klasik bir "stres" yönetimi… Ki Galatasaray bu konuda (yine) başarılı olamıyor. Fatih Terim’in "esas oğlanlarını" 60 dakika kenarda tutup sonradan oyuna sokma formülü (yine) futbolu 30 dakikalık bir dilime sıkıştırıyor ve ne kadar ve baskılı bir futbol oynasa da o 30 dakika (yine) yetmiyor… Ve Galatasaray (yine) çok kolay alabileceği 3 puan yerine 1 puanla yetiniyor…