Bu dava basit bir yargılama davası değildir...
Bu dava:
İnsanlığın yüzyıllardır uğrunda mücadele ettiği, hukuk ve adalet kavramlarına, temel hak ve özgürlüklere, demokrasiye ilişkin bir davadır.

***

Bu dava:
Emile Zola’dan, Eugene Ionesco’ya...
Friedrich Dürenmatt’tan, Franz Kafka’ya...
Miguel Angel Asturias’dan Gabriel Garcia Marquez’e...
Pablo Neruda’dan Nâzım Hikmet’e...
İnsanlık tarihinin en önemli sorunlarının, demokrasinin, insan haklarının, özgürlük ve adalet kavramlarının edebiyat alanına taşındığı konularda, Türkiye örneğini oluşturacak bir davadır.

***

Bu dava:
Hukuk devleti ile diktatörlüğün...
Çağdaş hukuk ile engizisyon hukukunun...
Bütün insanlığı etkileyen çatışmasını yansıtan bir davadır.

***

Bu dava:
Yirminci Yüzyılın, askeri, siyasal ve kültürel alanlardaki mucizevi oluşumu Türkiye Cumhuriyeti’nin çağdaşlığını, hukuk üzerinden sınayan bir davadır.

***

Bu dava:
Türkiye Cumhuriyeti’nin “Demokratik ve Laik bir Sosyal Hukuk Devleti” olup olmadığını, anayasal bir demokrasi niteliği taşıyıp taşımadığını belirleyecek bir davadır.

***

Bu dava:
Yirminci Yüzyılın en başarılı toplumsal ve siyasal deneyimi olan Türkiye Cumhuriyeti’nin, bu başarısını Yirmibirinci Yüzyılda da sürdürüp sürdüremeyeceğinin işaretlerini verecek olan bir davadır.

***

Bu dava:
Adalet mekanizması üzerine düşmüş olan gölgeleri aydınlatarak sonlandırma veya koyulaştırarak sürdürme yollarını açacak olan bir davadır.

***

Dilerim bu dava:
Bütün ilgililerin; sanıkların, tanıkların, avukatların, savcıların, yargıçların, içinden yüz akıyla çıkacağı...
Ömrü 100 yıla yaklaşan çağdaş Türkiye Cumhuriyeti’nin geçmişine yakışan ve geleceğini aydınlatan...
Adil bir biçimde sonuçlanır!