Şef Cem Mansur hep yaratıcı programlar hazırlamasıyla, parlayan gençlerden oluşan orkestralar kurmasıyla ve onlara çeşitli konser olanakları yaratmasıyla ünlüdür. O orkestraların nice üyesi sonradan ünlü solistler olmuşlardır. Konserlerine seçtiği dağarcık da alışagelmişin dışındadır. Şef olarak üyelere bir ağabey, bir arkadaş gibi davranmasını özellikle provalarında izlemiştim. Richard Strauss’un 23 yaylı çalgı için bestelediği Metamorphos’unu ilk kez Boğaziçi Üniversitesi Albert Long Hall konselerinde dinlemiştik. Program düzenlerken meraklı ve bilgili dinleyiciye bile bir yenilik sunduğu kadar aynı zamanda orkestra üyelerini de eğitmeyi gözetir. Onun kurduğu TUGFO (Türkiye Gençlik Filarmoni Orkestrası) artık gelenekselleşmeye başlayan yıllık konserleriyle yeni üyeler tanıtıyor, yeni solistler ve yeni programlar sunuyor. Bu yıl yaş ortalaması da iyice gençleşmiş. 

8 Ağustos’ta onları İş Sanat’ta dinledik. Dün gece Ankara’da çaldılar. Topluluğun sponsoru Ankara Sevda Cenap And Vakfı. Sabancı Vakfı’nın katkısı, Kültür ve Turizm Bakanlığı ve daha nice kuruluşun desteği ile hayat bulmuş. Ayrıca Avrupa Ulusal Gençlik Orkestraları Federasyonu’nun üyesi. 

Başkemancı İdil Yünkuş’u ve teker teker bu genç üyeleri sarılarak kutlamak istedim. Bir ara sadece onların yüzündeki coşku dolu ifadeyi izledim. Örneğin diğer guruplar gibi, viyolalar veya çellolar, kendi aralarındaki bütünlüğü korumak ve büyük aileye katılmak için inanılmaz bir enerji içindeydiler.

Konser Çaykovski’nin 4. Orkestra Süiti “Mozartiana” ile başladı. Çaykovski’nin Roccoco Çeşitlemeleri’nde solist Poyraz Baltacıgil, her zamanki üstün enerjisini ve güzel tonunu sergiliyordu. Gabriel Fauré’nin Masques et Bergamasques’i ardından Evrim Demirel’in Osmanlı Minyatürleri No. 2 adlı yapıtı vardı. Evrim Demirel’in (1977) Osmanlı Minyatürleri No.1 adlı yapıtı Hollanda’nın genç besteciler yarışmasında ikincilik ödülünü almış ve Hollanda Senfoni tarafından seslendirilmişti. Nice genç bestecimiz yurtdışında daha çok tanınıyor diye yakınırken TUGFO’nun ona eser sipariş etmesi kıvanç verici. Yapıtlarında Doğu-Batı çalgılarını bir arada kullanan Demirel, halk müziğimiz ile caz ritimlerini de birleştiriyor. Konser Schumann’ın op.52 Uvertür, Scherzo ve Final adlı yapıtıyla sonlandı. Hayır, sonlanmadı, art arda gelen bis parçalarını hazırlamışlardı zaten. Hiç nazlanmadan çaldılar da çaldılar. Alkışlar dinmedikçe enerjileri de yenileniyordu. Topluluk cuma günü Prag’da, cumartesi Leipzig Altenburg Şatosu’nda, pazar Dresden’de, salı günü de Berlin’de çalacak. Türkiye’de bunca sorun varken ne mutlu ki sanatın ve gençlerin parlak enerjisiyle sesimizi sınır dışına taşıyabiliyoruz.