Kartalımız ilk dakikadan itibaren çok olgun başladı maça. Tıpkı Porto karşılaşmasında olduğu gibi; topu ayağımızda tuttu, tempoyu belirledi. Oyunu paslarla kanatlara açtı. Rakibin sert presine rağmen. Ama sahada hakem vardı; yerinde fauller ve kartlarla buna izin vermedi. Siyah-Beyazlılar inisiyatifi elinde tutmakla kalmadı hızlı paslaşmalarla rakip ceza alanına çok da etkili girdi. Ve bu baskı hemen sonuç getirdi; onuncu dakikada Cenk kanattan çabuk indi, topu geriye çıkardı ve Babel bitirdi. Ardından Leipzig santraforu Werner’i kenara alıp savunmayı ileri çıkardı. Hatları yakınlaştırdı. Bu sürede topu zor kazandık çabuk kaybettik. Tam “gol yemeden devreye girsek” diyordum ki kanada açılan bir topta Quaresma’nın bekletmeden Talisca’ya verdiği pas bizi rahatlatan 2. gole vesile oldu. O ana kadar aksayan Talisca hem Q7’ye verdiği sonra da Q7’den alıp gole çevirdiği pozisyonla ortaya çıktı böylece.
Hakem Karasev ilk yarı Beşiktaş aleyhine 4, Leipzig aleyhine 10 faul çalarak oyunu korudu. Ali Palabıyık gibiler eğer kafalarında saha dışı kaygılar yoksa, eğer futboldan anlıyorlarsa, eğer bu kupalarda maç almak istiyorlarsa Karasev’i izlemeli.
2-0’lık skor hiç de garanti değildi. 2. yarıya Leipzig daha iddialı çıktı. Kaybedecek bir şeyi yoktu. Savunmasını bizim sahanın ortasına kadar çıkardı. Sakin olmamız topu tutmamız savunma arkasına adam kaçırmamamız lazımdı. 60. dakikada statta bazı elektrikler kesilince maça ara verildi. Belki bu ara sonrası ilk yarının topuna döneriz dedim ama Leipzig baskısı devam etti. Neyse ki son vuruş becerileri yoktu. Biz de 3. gol umudunu kontralara bıraktık. Hatta 3. gole de yaklaştık ama Beşiktaş’ın 2. yarı futbolunu gözden geçirmesi lazım. Fakat maçın tümüne baktığımızda olgunlukla, tecrübeyle Kartalımızın aldığı bu galibiyet büyük alkışı hak ediyor.