Hâlâ perşembe akşamında kaldım ben. Olayların vahametinden ziyade aynı senaryonun yine devreye sokulmasından. Bu öyle bir güç savaşı ki kurallar vicdanlar devre dışı. Ve Beşiktaş bir derbinin ardından moralsiz yaralı bir halde çıkıyor rakibi Malatya’nın karşısına. Nitekim Pepe kupa maçında gördüğü doğrudan kırmızı karttan ötürü kadroda yok. Girişte karşılaştım kendisiyle. O da bizim gibi maçı tribünden izlemeye gelmiş. Beşiktaş’ın onbiri Saracoğlu’nda çıkan onbir; Pepe farkıyla. Karşılaşmada erken gol ev sahibinden geliyor Quaresma’nın korner atışını Negredo’nun tamamlamasıyla. Fakat skoru ne açabiliyor ne de koruyabiliyor Kartal. 13. dakikada attığı gole Malatya 33’te Pereira ile karşılık verince skor eşitleniyor. Murat Yıldırım’ın 42’de Quaresma’ya tekemesi net kırmızı. Ancak hakemler nedense sadece Beşiktaş aleyhine gösterilen kartlarda cömertler. Ve Malatya kalecisinin o kadar vakit geçirmesine rağmen bir dakika uzatmayla ilk yarı bitiyor. Malatya kalecisi 2. yarıda da aynı vakit geçirmelere devam ediyor. Hakem de hoş görmeye...
Son yarım saate girilirken Beşiktaş’ın baskısı iyice artıyor ama çerçeveyi bulan top yok. Takımı için yararlı olan oyuncu topu arkadaşına geçirebilen oyuncu. Nereye atıldığı belli olmayan uzun havalı toplarla sonuca gitmek tümüyle tesadüfe bağlı. Sanırım bu yüzden Şenol Hoca, Oğuzhan’ın yerine Tolgay’ı alarak son bir hamle yaptı galibiyet için. Ne var ki Siyah - Beyazlıların dağınık oyunu devam ediyor. Taraftar da susuyor bu dakikalarda; şaşkın. Onlar da sahadaki takımları gibi bir parlıyor bir sönüyor.
Tam artık “Bu iş bitti”, “Şampiyonluk hayalden öte” derken imdada Talisca yetişiyor. Adriano’nun uzun topunu kafayla tamamlıyor ve Beşiktaş’ı kabusun kapısında çekip çıkarıyor karşılaşmanın bitimine sadece 9 dakika kala. Tribünler de yeniden şampiyonluk şarkıları söylemeye başlıyor. Ama son sözü Quaresma söylüyor. Sürekli denediği ama havalara gönderdiği topu bu kez filelerle buluşturunca 3 puan da garantileniyor.