30 Ağustos yalnız askeri bir zafer değil...

Laik Türkiye Cumhuriyeti’ni doğuran bir siyasal zafer...

*

İçinde yaşadığımız “bölünme, parçalanma, dincileşme, İslamcı devlet” tehlikesinin ortalık yerinde kutlanan 30 Ağustos’un anlamı askeri boyutlarını kat kat aşan tarihsel bir değer kazanıyor...

Toplumsal ve tarihsel duyarlığın radarları, 2008 yılında, 30 Ağustos’un güncel anlamına dönük bir taramayı ister istemez gündeme getiriyor...

*

Son bir yıl içinde Türkiye medyası el değiştirdi; artık yaklaşık yarısı AKP-Fethullah cephesinden oluşuyor...

Fethullah Gülen’in resmi sözcüsü “Zaman” gazetesidir; 20 binlerde dolaşan satışı yanında tüm Türkiye’de bedava dağıtılır...

Bu gazetenin 30 Ağustos Zafer Bayramı günü attığı manşet Fethullahçılığın zamirini ortaya koyuyor:

“Asker uğurlama coşkusu toplumsal cinnete dönüşmesin...”

*

Manşet haberinden birkaç satır:

“...asker uğurlama törenleri, giderek şiddet eksenli bir hal alıyor. (...) Asker uğurlarken yol kapatan, trafiği ihlal eden, sürekli kornaya basan ve silah kullanan magandalar, vatandaşların öfkesini kabartıyor... (...) Buna rağmen birçok aile, askerini hem topluca yolcu ediyor hem de şiddet içeren öğelerden vazgeçmiyor...”

*

Bir bakıma doğrudur bu...

Çünkü daha bugün bu yolda bir facia yaşandı; kazalar, belalar, ölümler gırla...

Türkiye öyle bir duruma düşürüldü ki ister nişan olsun, ister sünnet düğünü olsun, ister düğün olsun, ister askere uğurlama olsun, hepsinde şiddete davetiye çıkarılıyor...

Bu olayın bir yüzü...

Ya öteki yüzü?..

*

Askere uğurlama törenleri düğün bayram gösterisine dönüştü...

Neden?..

Belki başka hiçbir ülkede eşine rastlanamayacak bir olgu...

*

Türkiye Cumhuriyeti’nin sigortasıdır bu...

Atatürk’ün Cumhuriyetinde en güvenilir kurum halkın gözüyle ordu...

Laikliğin bir teminatı da ordunun Atatürkçülüğe bağlı bulunması...

Demokrasiye aykırılık değildir bu durum, laikliğe bağlılık demokrasinin en temel ilkesine bağlılık demektir...

*

Şimdi yine Fethullahçı Zaman’ın 30 Ağustos günü attığı manşete gelelim...

Anlaşılan Fethullahçılar halkta yoğunlaşan milli duygulardan tedirgin oluyorlar...

Öylesine ki 30 Ağustos askeri zafer bayramında bu tedirginlik manşetleşiyor...

Ne diyorlar:

“Asker uğurlama coşkusu toplumsal cinnete dönüşüyor...”

Oysa toplumda cinnete dönüşen akım Fethullahçılık...

Çapsız bir imamın İslamcılığı kullanarak toplumda dincilik siyasetini yürütebilmesi, Türkiye’de laiklik için en büyük tehlikedir...

Bunlar 30 Ağustos Zafer Bayramı’nda bile askere, askerliğe, askeri coşkuya düşmanlığı manşetleştirmekten kendilerini alamıyorlar...

Asıl cinnet halkta değil..

Askeri coşkuda değil..

Fethullahçılıkta..

Dincilikte...