Konya’da Şefkat-Der Kadın Sığınmaevi’nde kalan şiddet mağduru yedi kadın, kırmızı renge boyadıkları beyaz çarşafları “kanlı kefeni” temsil etmesi amacıyla giyinerek kadına karşı şiddeti protesto etmişler. Ve haykırıyorlar: “Şiddet uygulayanlar, tehdit edenler tutuklu yargılansın! İyi hal ve tahrik indirimi kaldırılsın!”

Ve Meclis’e sitem ediyorlar, kadınlara ve çocuklara yönelik şiddet ile ilgili yasanın çıkarılmasının çok geciktiğini söylüyorlar ve ekliyorlar: “Milletvekilleri uzunca bir tatil yaptı fakat katiller bir gün bile tatil yapmadı!”

Kimse kimseyi kandırmasın, bir seçmen olarak bana göre de Meclis çok uzun bir tatil yaptı. Sanki her şey pek yolunda gidiyormuş gibi... Ve bence şimdi de gözümüzün önünde bir tiyatro oynanıyor.

Tiyatronun adı “Yeni Anayasa Yapılırken” olup biteni izleyen, Türkiye’de birtakım güç odaklarına vâkıf olan herkes oyunun ana oyuncularının AKP ve BDP olduğunu, CHP ve MHP’nin operalardaki mızrak tutanlar gibi sadece figüran kadrosunda yer aldığını görür.

Yeni sivil bir anayasa mı? Yapmayın, siz onu ancak rüyanızda görürsünüz. Ben Anayasa Komisyonu Başkanı Burhan Kuzu’nun seçim öncesi, yüzde 10 barajını nasıl canını dişine takarak savunduğunu gayet iyi anımsıyorum. Ne oldu da Burhan Kuzu ve onun gibi düşünen AKP milletvekilleri birden değiştiler. Yapmayın, demokrasimizi yarı sakat bir duruma getiren en önemli kanunlardan biri olan seçim kanunu mu değişecek? Ah böyle bir şey olsa, ben çıkıp sokakta oynamaya razıyım.

Seçim geçeli neredeyse altı aya yaklaşıyor, en basit, yapılabilecek en kolay işler bile yapılmadı, sekiz milletvekili hâlâ cezaevinde, bir yasa değişikliğiyle bu duruma son vermek mümkünken, hep birlikte daha neler getireceğini bile bilmediğimiz bir anayasa için, ha babam ha konuşuyoruz.

Ve hep bilelim, anayasa sihirli bir değnek değil. İşe yasalardan başlasak!

Kadınlara ve çocuklara yönelik yasa hâlâ tasarlanıyor. Ve Konyalı kadınların haykırdığı gibi “katiller hiç tatil yapmıyor.”

Kadın sığınmaev-lerinde, kadına yönelik şiddeti önlemek için kadın örgütlerinde, neler yapıldığını, ne tür acılı vakaların tedavi edilmeye çalışıldığını, kadınların içinde bulundukları çaresizlikleri bilmeyenler İzmir Belediyesi’nin web sayfasında yayımlanan “ölmemek için dayaktan korunma yöntemlerini” okuyunca pek bir şaşırdılar. Buna kendi ülkesinde, kendi kentinde, kendi mahallesinde “Fransız kalmak” denir.

Adana’da çalışma yapan kadın örgütlerinde tanık olduğum, dayağa karşı önerilen birkaç önlemi de ben burada yazıyorum, herkese gerekli olabilir. Şiddetin uygulandığı bir mahalde lütfen boynunuza eşarp ya da kaşkol takmayın, boğularak öldürülme riskini arttırırsınız. Saçlarınızı mümkün olduğunca arkadan at kuyruğu şeklinde toplamayın, bir kol kuvvetiyle saçlarınızdan ve saç derinizden yoksun kalabilirsiniz. Mümkün olduğunca şiddet göreceğiniz mahallerde yüksek topuklu ayakkabı giymeyin, bu kaçmanızı zorlaştırır ayrıca sizi sakat bırakan bir kazaya neden olabilir.

Ve kadına karşı şiddeti önlemek için bir öneri, “kaç hâkim ve kimler bir kadın katiline, tahrik indirimi yapmış ya da iyi hal uygulanmış.” Temel sorulardan biri bu ne yazık ki, ülkemizde kadın hâkim sayısı çok azaldı, giderek de azalıyor ve ne yazık ki, fazlasıyla erkek olma mantığıyla yetiştirilmiş hâkimlerimiz maalesef sürekli bir tahrik unsuru bulup duruyorlar. Evet, yargı bu konuda nal topluyor. Bir anlamda da cinayetlere zemin hazırlamış oluyor. Ben hatırlıyorum, yüksek yargıda bir kız çocuğuna yapılan tecavüz olayında fail, kız çocuğu itiraz etmemiş, kabullenmiş, diye indirimden yararlandı, birkaç ay sonra da serbest kaldı.

Ben sadece, bir kadın, bir anne, bir Türkiye yurttaşı olarak şöyle diyorum, hâkimlere, savcılara sesleniyorum: “Sizin de bir karınız, kız çocuklarınız var. Dilerim ki hayat onlara bu şiddet yüzünü göstermesin ama siz bir an durun ve böyle bir şeyi hayal edin. Belki o zaman çok erkek olmaktan vazgeçebilirsiniz!”

Not: Son zamları, pardon ayarlamaları, pardon düzeltmeleri salı günü konuşacağız!

\n\n