Belki de bugüne kadar gördüğümüz en güçlü hükümet işbaşında. Üstelik işbaşında üçüncü seçime giriyor.

Meclis’te çoğunluk iktidar partisinde.

Muhalefet yalnızca konuşabiliyor.

Ne medya, ne sivil toplum örgütleri ne başka kuruluşlar herhangi bir muhalefet yapamıyor.

Hükümete her yerden destek geliyor.

Peki, nasıl oluyor da bütün bunlara rağmen sürekli her yerde sorun yaşanıyor?

Bir sınav bile kaç yıldır doğru dürüst yapılamıyor. Her seferinde ya hile ya hurda ya şifre ya yanlış soruyla kıyametler kopuyor. Ailelerle birlikte milyonlarca insanın bu sınavlara bile güveni kalmamış durumda.

***

Yüksek Seçim Kurulu. Belki de bugüne kadar Türkiye’nin yıpranmamış sayılı kurumlarından biri. Bir karar alıyor. Seçimin kaderini değil ülkenin kaderini bile etkileyebilecek bir veto kararı...

Birden ertesi gün karar değişiyor.

İyi mi oluyor? Evet olabilir.

Ama artık bu kurumun güvenilirliği kalır mı?

Üstelik yeni bir seçimin arifesinde...

***

Mahkemeler bir karar alıyor, hükümet ve Başbakan en ağır biçimde eleştiriyor. Bir başka karar alıyor bu sefer muhalefet en ağır dille eleştiriyor.

Kimsenin hiçbir kurumun tarafsızlığına inancı kalmadı.

Bir üniversite sınavında bile tarafsızlık tartışma konusu olursa, birilerine yardım edildiği şaibeleri çıkarsa o ülkede artık neye güvenilebilir?

Bırakın hileyi hurdayı yalnızca beceriksizlik bile olsa bu kurum yeniden gözden geçirilmez mi?

Üstelik ilginç bir biçimde bu şaibelerin çıktığı yerdeki yöneticileri sorgulayan da yok. Aksine hükümet bu tür olaylarda şaibenin geldiği yeri savunmaya ve olayı üstlenmeye çalışıyor.

Ama aynı durum başka kurumlar için, daha açık söylemek gerekirse hükümetin kendisine muhalif olarak gördüğü yerlerde olduğu zaman hemen harekete geçiliyor. Soruşturmalar, davalar, tutuklamalar geliyor.

***

Eğer her alanda aynı hassasiyet gösterilmiyorsa, birine aynı durumda farklı ötekine farklı davranılıyorsa orada yönetimin tarafsızlığından söz etmek de mümkün olmuyor.

Yargının, emniyetin, ordunun, bakanlıkların hatta tapu müdürlüğünün yani tüm kurumların yurttaşlara farklı davrandığına inanıldığı bir ülkede güven duygusu sağlanabilir mi?