Çekişmeli geçmesi beklenen maç ilk beş dakikadan sonra tek taraflı oynandı. Bursaspor, soldan Emre ağırlıklı 2 gol pozisyonu ürettikten sonra baskısını devam ettiremedi. Oyun giderek önce dengelendi sonra. Galatasaray ağırlıklı oynandı. İnter karşısında takım savunması açısından tehlike sinyalleri veren Selçuk-Bilal ikilisi bu maçta hiç zorlanmadı. İkisi de çok rahat oynadı. Çünkü karşılarında zorlayacak oyuncu yoktu.

Usta ayakların farkı
Josue çok yumuşak oyuncu, Jorquera sahada yok. Emre ve Ozan da ilk beş dakikadan sonra savunmayı ön planda tutmalarına rağmen Bursaspor takım savunmasını oturtamadı. Dolayısıyla Galatasaray’ın usta ayakları pas bağlantıları kurmakta zorlanmadı. Fernandao’nun boşluğunu dolduramayan ve hücum gücünü önemli ölçüde kaybeden Bursaspor’un oyun planı çok net olarak çabuk karşı ataklar üzerine kurulmuştu.
Galatasaray’ın kenar oyuncuları önde Yasin ve Podolski arkada Sabri ve Telles dengeli ve yardımlaşmalı oynayarak Bursaspor’un bu planını bozdu. Kaldı ki Bursaspor gereken çabuklukta da oynamadı. Oyunu forse eden Galatasaray, Yasin ve Sabri ile sağdan yan toplar ile, soldan da Podolski’nin içeri kat etmesiyle yada Burak’ın rakip savunma arasına yaptığı koşularla pozisyon aradı. Ama golü Yasin’in içeri kat ettiği pozisyonda buldu. İkinci yarının ortalarına kadar oyunun temposunda değişiklik olmadı. Galatasaray’da kötü oynayan yoktu.
Öne çıkan Podolski’nin çok özverili çift yönlü oyunu ve tabi ki Muslera. Bursaspor’da beğendiğim az süre almasına rağmen geleceğinin parlak olacağı sinyalleri veren yeni transferi Luis Advincula oldu. En beğenmediğim ise Emre’nin Ozan’ın tendonuna arkadan kasıtlı müdahalesi oldu.