Parasal zenginliğin ne uygarlık ne de insanlık kazandırdığını en iyi kanıtlayan örnek, Suudi Arabistan’dır.
İslamiyetin kutsal topraklarına hasbel kader, daha doğrusu İngilizler sayesinde sahip olup zaten sınırları da ABD tarafından çizilen Suudi Arabistan; İslami şeriatın niçin baskı ve şiddet ürettiğinin de deney laboratuvarıdır!
Kadınlara, erkeklerle tanrısal ve toplumsal eşitlik tanımayan hiçbir doktrin insancıl olmadığı içindir ki bu ülkenin hem örnek hem de rehberlik yaptığı şeriat devletlerinde, elbette insan hakları da yoktur.
Suudi Arabistan’da, İslamiyetin bir hoşgörü dini olduğunu umutsuzca tekrarlamaktan yorulmayan iyi niyetli Müslümanlarla alay eder gibi Allah’ın “mübarek” cuma günleri idam infazları yapılır, meydanlarda kelle kesilir.
Suudi başkenti Riyad’da infazların yapıldığı Dira Meydanı, halk arasında “Kes Kes Meydanı” diye anılır.
Şeriat devleti, resmi infaz sayısını açıklamaz. Belki de “kesilen kellenin hesabı mı olurmuş” diye istatistik tutmamaktadır!

Oysa İslamiyetin bu kutsal topraklarında, salt Amnesty International’in halka açık alanlardaki infazları sayarak tuttuğu kayıtlara göre, 2011 yılında “en az” 82, 2012 yılında 87 kişi idam edilmiştir.
Bir yılda 52 hafta olduğuna göre, Suudi Arabistan’da “mübarek” cuma günlerinin kanla sulandığı söylenebilir.
Cinayet, silahlı hırsızlık, tecavüz, uyuşturucu kaçakçılığı, İslamiyeti inkâr ya da din değiştirmek suçlarını işleyenlerin idamla yargılandığı bu ülkede taammüden adam öldürmekten hüküm giymiş idamlıklara, ağırlaştırılmış bir infaz türü uyguluyor Suudi şeriat rejimi...
Amnesty International temsilcisi Rothna Begum, geçen yıl cinayet suçundan idam cezasına çarptırılan 2 mahkûmun ağırlaştırılmış infazını şu sözlerle aktarmıştı: “Mahkûmun önce kafasını kesiyorlar. Sonra başsız vücudunu çarmıha gerip kesik kafasını da üstüne geçiriyorlar. Ceset gerili çarmıhı meydana dikip gelip geçen halka ‘ibret’ olsun diye iki gün boyunca bekletiyorlar. 2012 yılının ilk yarısında üç mahkûma çarmıh uygulandı. Ama infazların çoğu, kılıçla kafa kesilerek yapılıyor...”

Suudi şeriatın, çağdışı zihniyetine pek yaraşır bir vahşetle boyunlarını vurmakla yetinmeyip bazen cesetlerini de taciz ettiği idam mahkûmlarının çoğunu, yoksul Müslüman ülkelerden gelen göçmen işçiler, daha doğrusu köleler oluşturuyor. Şeriatın ne menem bir “Hak” devleti olduğunu, zaten göçmenlere yapılan insanlık dışı ayrımcılık da gösteriyor: Suudi Arabistan’da göçmenlerin hiçbir sosyal güvencesi olmadığı gibi, yasal hakkı da yok. Yargılananlar çoğu kez avukat tutamıyor, hatta cehalet ya da dil bilgisizliğinden mahkemede olup biteni de anlamıyorlar. Adil yargılama kesinlikle söz konusu değil, üstelik kimi göçmenlerin, işverenlerinin işleyip üstüne yıktıkları suçlardan mahkûm oldukları biliniyor.
Şiddet şiddeti çağırdığından olsa gerek, ibretlik infazlara rağmen suç oranının çok arttığı ülkede, 2013 yılının ilk üç ayında idam edilenlerin sayısı 26!

Suudi “El Yum” gazetesinin mart ayı başındaki bir haberine göre İslamiyetin kutsal topraklarında, cellat kıtlığı başgöstermiş. Çoğalan idam cezalarının kılıçla infazına yeterli sayıda kelle uçurma ustası bulunamıyormuş!
Cellat kıtlığı dolayısıyla infazların gecikmesi ciddi bir sorun oluşturduğundan, Suudi İçişleri Bakanı, adalet(!) bakanı ve dahi sağlık(!) bakanı kafa kafaya verip infazların kurşuna dizerek de yapılabileceğini karara bağlamışlar.
Ülkenin 13 eyaletinde geçerli kılınan kararın ilk uygulaması, geçen çarşamba günü silahlı hırsızlık suçundan idam alan 7 gencin infazında gerçekleşti.
İdam mangası tarafından kurşuna dizilen, üstelik Suudi tebaası olan mahkûmların en genci 16, en yaşlısı 20 yaşındaydı. Hayatlarıyla ödedikleri suç tarihi ise 2005 yılı olup hiçbiri reşit değil, hepsi çocuktu...
Ne diyelim? Suudi Arabistan’ı övüp şeriata özenen her kula, adaletini tatmak da nasip olur, inşallah!

‘G’ NOKTASI

Türkiye’de ÖYM yargısının Balyoz davasında vardığı hükümler ve Ergenekon davasında talep ettiği cezalar, Suudi Arabistan hukukunu aratmayacak türden. Karşıdevrim sürerken idam yerine ömür boyu hapisle idare ediliyor. Ama nihai hedefin ne olduğu açık.
Seçimlerden hemen sonra, CHP’ye “Bu Meclis’e girmeyin, Silivri’yi yaratan hükümetin meşruiyetini salt CHP’nin varlığı sağlıyor” demiştik. Yağlı maaşlarını, ballı ayrıcalıklarını demokrasi savunmasına yeğlediler, koltuklara hücum ettiler.
AKP’nin ne olduğu belliydi. Ama bugünkü tablo, vekilliklerini feda edemeyen CHP’nin de eseridir!

“İdam cezası, barbarlığın özel ve kadim işaretidir.”

VICTOR HUGO (1802-1885)