Diyelim ki Cumhuriyet dönemi boyunca...
Eğitim müfredatı Atatürk’ü putlaştıran hikâyelerle doluydu;
Kurtuluş Savaşı destanları ve cumhuriyet rejimi kutsamalarıyla öğretilen resmi tarih hamasi bir devlet dersiydi;
İstiklal Marşı’ndan Andımız’a kadar çocukların beyni milliyetçiliğin sivriliğiyle bilendi;
“Yunan’ı denize dökmenin” aslen ne anlama geldiğine zinhar değinilmedi;
İstiklal Mahkemeleri...
Kürt İsyanlarının ayrıntıları...
Ermeni meselesi...
Sürgünler, göçler...
Yeni bir devlet kurulurken değişime kurban gidenler...
Hiçbiri mevzu bile edilmedi;
Körpe zihinler, insanlık adına utanç verici bir milliyetçilikle bilendi.
Velev ki.
Yine de bu eğitimden geçen çocuklar büyüdüler;
Ve hayatın gerçeklerinin okullarda öğretildiği gibi olup olmadığını sorgulayabilecek bireylere dönüştüler.
Kimileri koyu Cumhuriyetçi oldu ama aynı eğitimi alan kimileri de Cumhuriyeti masaya yatırdı.
Kimileri Atatürk’e toz kondurmadı ama kimileri de “Hilafet” diye tutturdu.
Kimileri rejimin tüm ilkelerine sıkı sıkıya sarıldı ama kimileri de o ilkeleri didik didik etti.
Neticede Cumhuriyet bu ülkede (akıllısıyla akılsızıyla) “Fikri hür, vicdanı hür” nesiller yetiştirmeyi becerdi.
O sayede bugün farklı ideolojilerden olsak da aynı dille hâlâ hak, hukuk ve adaletten bahsedebiliyoruz.
Ve hâlâ demokratik bir sistemde toparlanma ve bir arada yaşama umudumuzu diri tutuyoruz.
Çünkü hepimiz iyi kötü laik bir eğitimden geçtik.
Cesareti, sorgulamayı, bilime değer vermeyi, kendi fikrimize güvenmeyi öğrenebilme fırsatlarımız oldu.
80 darbesinden sonra bile liselerde askerlerin bizzat verdiği o korkunç milli güvenlik dersinin yanı sıra müfredatta mantık ve felsefe dersleri de vardı.
Bilimsel değerler eğitim sisteminde dogmatik değerlerden illa üstün tutulurdu.
Evrim teorisini tartışmak, bu sayede yakın zamana kadar bu ülkede cahillerin meselesiydi.
Şimdiyse iktidarın ilkesi ve hedefi.
Çünkü iyi biliyorlar;
Okullarda öğretilen her şey okul bittikten sonra da işe yarar.
Çoğu özel okullarda okuyan ve küçük bir kesimin hâlâ laik eğitim alan çocukları gelecek planlarını bu ülkede yaşamak üzerine yapmıyorlar.
Geriye kalan ve eğitimini devlet liselerinde alan çoğunluğun aklı iktidarın avucunda.
Onları okullarda dogmatik korkular ve bilim dışı akıllarla kuşatılarak özene bezene “dindarlığa” ve “kindarlığa” hazırlıyorlar.
“Hak” kelimesini hukuk kelimesiyle değil kul kelimesiyle birlikte algılasınlar istiyorlar.
Yıllarca sordunuz birbirinize...
“Okulda öğrendiklerimiz ne işimize yarayacak gerçek hayatta?” diye.
Şimdi oturun düşünün...
Şu anda devlet okullarında çocukların kafasına sokulan onca dini bilgi, gerçek hayatta ne işe yarayacak?
Ve bundan böyle bu ülkede kadın erkek tüm insanların fikri ve iradesi ne kadar hür olacak?