HERKES bilir ve söyler: Politika; özde, iktidar amaçlı yapılır.\n

Demokrasilerde politika, özellikle de ulusal boyutta, belli bir süreç sonucunda iktidar sahibi olmanın yollarından biridir. Bunun çeşitleri vardır; her zaman siyasal iktidar amacı söz konusu olmayabilir, öyle yapılıyor görünse de, finans ve ticaret alanında güçlü olmak, sözünü dinletmek, başkalarının ya da mensup olunan çevrede istediklerinizi yapabilmek amacıyla politikaya girmiş olabilirsiniz; siyasal alandaki politika ideoloji kaynaklı olur, kimse böyle olduğunu açıkça söylemese bile.\n

Ne var ki, böyle anlı şanlı hedeflere yönelik olmadığı zamanlarda da küçüklüklerine rastlanır politikanın, hem de ulusal ölçekte. Örneğin, büyük ve derin sonuçları olabilecek politika yapılırken partililer arasında çok doğal ve makbul olan “parti içi politikalar”, kuruluşun tepesine ya da hiç değilse nüfuzlu bir yerine gelebilmek için. Bu açıdan bizde örneği çoktur. Çünkü, o düzeyde de yapabileceğiniz, başarabileceğiniz işler boldur: işsizlere iş bulmak, bazı mevkilere gelme peşinde olanlara “hamili-kart” vermek türünden birtakım yardımlar yapmak gibi. Ülkemizde bununla geçinen ve hatta sosyal merdivende yükselebilen kişilere rastlanır.\n

Politikanın birazcık daha yüksek türü, bir koalisyon, bir cephe ya da birliktelik içinde bulunan partilerde zaman zaman ortaya çıkar. Örneğin siyasal eğiliminiz, inançlarınız, genel ve temel amacınız açısndan birlikte mücadele ettiğiniz, yan yana savaştığınız partiler arasında bir partinin, dolayısıyla onu yönetenlerin ortak amacı bir yana itip kendi partilerini ve dolaylı yoldan kendi benliklerini kollamak yoluna saptıklarında politikanın çirkin bencilliği ortaya çıkar: Sivrilmek peşindeyken hem kendinizi ve ortaklığınızı rezil eder hem de ülkenizi de zarar uğratırsınız. Bunun profesyonelleri de olur: Koalisyonları bozmak, ülkeler içinde özellikle yabancı tehditlere, tehlikelere karşı yan yana gelmiş olan ya da gelmeleri gereken partileri birbirine düşürmek amacıya yabancı çevrelerce kullanılan, beslenen ve ödüllendirilen partilerin yöneticileri bu kategoriye girer.\n

Tutumları, genellikle ev hanımlarının mutfaklarında sık kullanılan deyimleri akla getirir: Pişmiş aşa su katmak ya da bir yemeği piç etmek. Öyleleri, görünürde iyi ve yararlı iş yapar gibi yapıp doğru hedeflerin şaşmasında yabancılara hizmet ederek geçinirler.