Kasım ayı ortasında infaz koruma memurları koğuşa “yeni posta ücretleri” deyip bir liste bıraktılar.

Anladım ki mektup puluna zam

gelmiş. 90 kuruş olan normal posta ücreti 1 liraya çıkmış. Böylece mektubun da sağına bir sıfır eklemiş olduk.

İlk tutukluluk günlerinde pul bedeli 60 kuruştu. Çok geçmedi 65 kuruşa çıktı. 2010 başlarında 70 kuruş oldu. 5 kuruşluk artışlar zamanla yerini 10 kuruşa bıraktı. Önce 80, sonra 90 kuruş. 2011 başından beri 90 kuruştu.

Kabaca bir hesapla Silivri’nin üç yıllık enflasyonu yüzde 40’ı bulmuş.

***

Enflasyonu cezaevi yönetimi de kabul etti. Haftalık 200 lira olan harcama sınırı 1 Aralık’tan itibaren 300 liraya çıktı.

Mapuslar arasında harcama dengesizliği olmaması için böyle bir sınırlama getirilmiş. Dışarıda milyoner de olsanız hapiste haftalık kantin hakkınız 300 lira.

Parayı biz görmüyoruz. Ailemiz cezaevi yönetimine bizim adımıza yatırıyor. Herkesin bir hesap numarası var. Kantin fişinin üzerine ad - soyadı yanında hesap numarasını da yazıyoruz.

Hesaba para yattığı günün gecesi görevliler makbuzu koğuşa getiriyor. Makbuzu alırken görevliye takılıyorum:

“Vay, eşim maaşımızı yatırmış. Bakalım ne kadar olmuş...”

Özellikle tek kişi bırakıldıktan sonra bütçe hesabını daha dikkatli yapmak gerekti. En büyük harcama kalemi gazete. Haftada ortalama 80 lira gidiyor. Kalan 120 lirayı pul, temizlik malzemesi, kantin ve sebze-meyve arasında iyi dengelemek gerekiyor. Bazen araya “kantin sayımı” girer de, “Önümüzdeki hafta kantin yoktur. Bu haftaki fişlerinizi ona göre doldurun” anonsu yapılırsa, iş biraz daha zorlaşıyor. Bu tür sürprizlere hazırlıklı olup, özellikle dayanıklı ürünlerden stok yapmak, iyi bir çözüm.

En sağlam stoku telefon kartında yapmak gerekiyor. Telefon kartının fiyatı artmamış gibi yapıp zamladılar. Haftada 10 dakikalık telefon görüşmesi yaptığımız kartla önceleri 4 kez konuşabiliyorduk. 4 liralık fiyat artmadı ama, görüşme sayısı 3’e indi!

Kantinde satılan bütün ürünlerin listesi 6 punto haflerle bir dosya kâğıdında yazılı. Her koğuşa bir liste dağıtılıyor. Liste yenilendiğinde anlıyoruz ki kimi ürünlerin fiyatı zamlanmış. Listede rekor bisküvi çeşitlerinin, onu sigara yelpazesi izliyor. Sırada çerez var. Sonra plastik mutfak eşyaları ve çay çeşitleri.

Bunların tümünü bir şekilde yedekleyebiliyoruz ama, sebze-meyvede bunu yapmak mümkün değil. Gazete bedelinden arta kalan parayı harcarken önceliği sebze-meyveye vermek gerekiyor.

***

Harcama sınırının 300 liraya çıktığı duyurusundan sonra sabah gazeteleri getiren görevliye, her sabahki “Vay, beden gıdamızı (ekmek) az önce getirdiler, şimdi de beyin gıdası haa” sözlerinden sonra takıldım:

“Artık hem gazete hem marul...”

Gazeteleri kesemeyeceğimize göre fiyatlar biraz artınca sebze-meyveden kısıyorduk.

Kantin listesi genellikle fiyatlar nedeniyle yenileniyor ama, sebze-meyve listesinin daha başka anlamı var.

Mevsimler...

Silivri’de mevsimlere onlarla dokunabiliyoruz.

Geçenlerde 26 Ekim tarihli yeni liste geldiğinde, “Demek ki bir mevsime daha girdik” dedim.

Listeye baktım, üzüm ve kavun çıkmış, yerine portakal, mandalina, ayva girmiş.

Hele mandalinalar, yarı yeşil, yarı sarı, taptaze. 3 mandalina da dalında gelmiş, aralarında bir o kadar yaprak. Yemeye kıyamadım, bir ipe geçirip astım. Güzel bir seyirlik oldu.

Şöyle bir saydım, Silivri’de 11. mevsim dolmuş.

Bütün mesele geçen mevsimlerin altında çürümek değil, gelen mevsimin taptaze meyvesi gibi kendini yenileyebilmek.