Gerek tribündekilerin, gerekse televizyon başındakilerin keyif aldığı bir maç oldu. Top iki kale arasında mekik dokudu. İki takım da hücumda ne kadar zengin ise, savunmada da o kadar fakirdi. Galatasaray da kazanabilirdi, Gençlerbirliği de... Sonuçta 6 gol ve birer puan... Galiba bu maçın adaleti de buydu.

Selçuk’suz Galatasaray’da bir ritm bozukluğu olduğu kesin. Üst üste gelen kötü sonuçlar belli ki dengeleri altüst etmiş. Hele hele 2-1’lik galibiyeti yakalamış bir büyük takımın, iki dakika içinde iki gol yiyip 3-2 geriye düşmesi, bunun en belirgin kanıtı. Galatasaray özellikle şu haftalarda Engin’i çok arıyor. Engin’in bu takıma ruh ve dinamizm bakımından katacağı çok şey var.

Evet.. Fatih Terim, takımının hücum yapmasını seviyor. Bütün planını da bunun üstüne kuruyor. Bunu yoldaki çocuk bile biliyor. Ama o zaman yediğinizin bir fazlasını atmak zorundasınız. Bu da dünyanın en zor işi. Galatasaray belki bu işin altından kendi sınırlarımız içinde kalkabilir ama bu sistem ile Şampiyonlar Ligi’nde yürümeniz çok zor. Galatasaray’ın yediği golleri gözönüne getirin. Böyle hata olur mu? Gençlerbirliği’nin attığı beraberlik golünde (2-2), Hamit rakibin arkasında kalmıştı. Biri atmasa, diğeri atacaktı. Ya yedikleri üçüncü gole ne demeli? Bir savunma bu kadar büyük hata yapar mı?

Galatasaray’da iyi oynayanların başında Elmander vardı. Özellikle Burak’ın çıkıp Umut’un oyuna girmesiyle konuk takım hücumda daha etkili olmaya başladı. Ama daha önce de söylediğimiz gibi, savunma öyle hatalar yaptı ki Galatasaray 3 gol attığı bir maçı bile kazanamadı. İşin gerçeği bu.

Tabii Galatasaray’dan söz ederken Gençlerbirliği’nin de hakkını yemeyelim. Fuat Çapa ikinci senesinde izleyenlere keyif veren, top ayağına yakışan oyunculardan kurulu bir takım yaratmış. Gençlerbirliği de tıpkı Galatasaray gibi savunmada büyük hatalar yaptı.

Ne olursa olsun, keyifli bir başlangıç yaptık haftaya... Hop oturup hop kalktık. Gol üstüne gol seyrettik. Bugün yarın ligde birbirinden önemli maçlar var. Bakalım aynı keyfi alacak mıyız?