Sahanın zeminini görünce “Galatasaray golü erken bulmak zorunda” dedim kendi kendime... Çünkü ilerleyen dakikalarda zaten kötü olan saha iyice ağırlaşacak, Sarı-Kırmızılıların işi daha da zorlaşacaktı. Ve Galatasaray 22. dakikada Elmander’le golü buldu da. Bu golde milli takıma göz kırpan Engin’in payı büyüktü.

Sonrasında pres, mücadele, kazanma hırsı, yardımlaşma... Fatih Terim’in istediği her şey vardı. Galatasaray sezonun en iyi oyunlarından birini oynuyordu. Fark daha da artabilirdi. Ama Eboue’nin ceza sahası içinde düşürülmesine herkes ‘penaltı’ dedi, hakem Hüseyin Göçek hariç!.. İkinci yarıda roller değişmişti. Galatasaray işi yavaştan alırken ilk 45 dakikada dinlenen Bursaspor pozisyon üstüne pozisyon buluyordu. Derken beraberlik golü geldi. Bu golde topu taca atacağı yerde kornere gönderen Sercan’ın hatası büyüktü.

Ama son 10 dakikada gelen bu gol bile pes ettirmedi Sarı-Kırmızılıları... Milan Baros’la gelen galibiyet golü G.Saraylı taraftarları sevinçten çılgına çevirdi. Hepsi mutlu ve memnun döndüler evlerine... Hem İngiltere Premier Ligi’ndeki gibi kıran kırana bir mücadeleye hem de Fatih Terim yönetimindeki Galatasaray’ın yeniden doğuşuna tanık olmuşlardı.