AKP’nin 2002’de halka vaat ettiği yasaklar,
yoksulluk ve yolsuzluk ile mücadele (Üç Y) mutasyona uğrayarak uygulamaya ‘Yalan’, 'Yağma' ve ‘Yıkma' olarak yansıdı.
Yalanla özdeş
olanlar; Osmanlı subayları, Kurtuluş Savaşı kahramanları ve cumhuriyetin
kurucuları olarak hayatlarının hiçbir döneminde ve hiçbir koşulda halkına yalan söylemeyen Atatürk ve İnönü hakkında iğrenç yalanlar uydurdular. Bu
nankörlük, o büyük kahramanları daha bir gönülden seven Türk halkının vefalı bağrında parçalandı (milyonların Anıtkabir’e akışı bu nedenledir).
Yalan
furyası elbette bununla sınırlı değil.
İktidar oldukları günden bu yana halka da yalan söylediler, hem sosyal ve ekonomik anlamda
mahvettiler hem de parlak gelecek masalları uydurdular. Popülizme, mübarek
Kuran’ı ve kutsal dinimizi de alet ettiler. Söylemleri ile eylemleri arasındaki tutarsızlığı fark eden özellikle genç nesil, “Bunlar Müslüman ise ben değilim” noktasına geldi, Kuran
İslamı, tarikat ve İhvan İslamı ile yer değiştirerek büyük zarar gördü. Bunun ağır vebali, iktidarın
günahkâr omuzlarında Everest gibidir.
MİLLİ FELAKET
Yağmalamanın boyutları, yeraltı ve yerüstü varlıklarımızı, Hazine
ve Merkez Bankası kaynaklarını kapsayan milli felaket halini aldı. İhale
yasasının 180 kez değiştirilmesi, 5’li çetenin Hazine’yi soyması bile çok şey anlatır. İstanbul ve Ankara başta, birçok il ve büyükşehir
belediyesinin kaybedilmesine duyulan hıncın altında, uğranılan ağır siyasi prestij kaybı yanında, arsa ve imar
rantları ile vakıflarına akıtılan ulufenin kesilmiş olması yatar. Hem Sayın
İmamoğlu hem de Sayın Yavaş, önlerine
çekilen duvarlardan pencereler açarak, tekeden süt çıkarıyorlar.
HAZİN TEPKİSİZLİK
AKP, hem İhvancı hem de Vahdettinci olduğundan, Cumhuriyet’i
yıkmak ve Atatürk’ün devrimlerini yok etmek için, ilk dönemlerinde gizlice, son 10 yıldır açıkça
laik, sosyal, hukuk devletini temelinden sarsıyor. Turgut Özal’ın “Anayasa’yı bir kere delmekle bir şey olmaz”
sözü, Erdoğan döneminde “Anayasa’yı
kevgire çevirmekle bir şey olmaz”a evrildi. Kendisini “layüs’el “ (sorulamaz,
sorgulanamaz) olarak görüyor.
Bu hüviyet, Allah’a mahsustur. Yoksa Sayın Erdoğan, rafine dalkavukluğun şaheser örneği olan, AKP Düzce Milletvekili Fevai
Arslan’ın “bugün Türkiye’de Allahu Teâlâ’nın tüm vasıflarını üzerinde toplayan bir
lider var” zırvasına inanıyor
mu? Allah’a eş koşmak şirktir ve
dinden çıkarır, sorumlusu vekil ama Tayyip Bey’in bu vahim ötesi itikat suçuna tepkisiz kalması hazin
değil mi?
ULUSUMUZUN TALİHSİZLİĞİ
Cumhurbaşkanı, herkesten mutlak itaat istiyor. Muhalif gördüğü gazetelere –
gazetecilere, Tv’lere mali ve cezai
yaptırımlar uygulatıyor ama amacına da ulaşamıyor. Resmi ilan kıskacına alınan Cumhuriyet, bir ağ gibi
gelişen aydın dayanışması temelinde
Atatürk devrimlerini sahiplenmeyi kararlılıkla sürdürüyor.
Cumhurbaşkanlığı
makamının, ulusal birliği, sevgi ve şefkati temsil ettiğini, zulme uğradığını
düşünen yurttaşların son sığınağı olduğunu göz ardı eden, önüne geleni azarlayan, dayanaksız
suç isnat edip teröristlikle
suçlayan Erdoğan’ın, önceki
hiçbir cumhurbaşkanımıza benzememesi, milletimin talihsizliğidir. Başka bir
talihsizlik de devleti, babasından miras kalmış çiftliği gibi görmesi; üstelik de Allah’ın huzurunda hesap
vereceğini bile bile…
İÇERİYE ASLAN, DIŞARIYA KUZU
CHP lideri Sayın Kılıçdaroğlu, 12 Ocak’ta,
genel başkanlık döneminin en etkin konuşmalarından birisini
yaparak, Sayın Erdoğan’ı zorda bırakacak argümanlar ortaya koydu. “Malvarlığını
araştırırız” tehdidine, ABD Başkanı Trump ve Rus lider Putin’in
istiskaline niçin tepkisiz kaldığını, içeride baskınken dışarıya neden uysal olduğunu somut olgularla
sorgularken bana, köyümde 1940’larda
yaşanan bir anekdotu hatırlattı:
Herkesin çekindiği Sarı Mehmet, komşusu bir garibanı sıkça döverdi.
Bu “gariban”
kişi de eşine “ben erkeğim, ne istersem yapacaksın” safsatası ile keyfi dayak
atardı. Yine bir gün “Ben erkeğim” diyerek çullanınca, zavallı
kadıncağız “herifim, bu erkekliğini, bir gün de Sarı Mehmet’e göstersen”
diye sızlanmış...
GANİ AŞIK
