Beşiktaş rahat, Fenerbahçe stresliydi! Ya da stresli olmalıydı. Çünkü, geride olan oydu! Beşiktaş her haftaki kadrosuyla sahadaydı. Ancak 2. dakikada golü atan Fenerbahçe oldu!
İsmail’in olması gereken yerden geldi gol vuruşu. Golü bulan Fenerbahçe tabii havaya girdi. Hakem Quaresma’ya bedavadan sarı kart gösterdi ve Q17’yi psikolojik olarak bitirdi. O Quaresma’nın 26. dakikada atamadığı gol ilk yarının kader anıydı. Bu, Beşiktaş adına kaçan büyük bir fırsattı. Caner’e kart gösterince, ona dokunmamış olan Quaresma’ya da gösterdi Cüneyt Çakır. Aynı Cüneyt Çakır, 41. dakikada önce Quaresma’yı sonra Beck’i biçen Caner’in hareketine sadece faul verdi. “İnce ince Yasemince” buydu!
Elbette, golü yedikten sonra bir türlü ahengi yakalayamayan Beşiktaş defansını, Fenerbahçe forvetinin hallaç pamuğu gibi attığını yazmamak da haksızlık olurdu...

Yürekli hakemler lazım
Elbette, Caner gibilerinin yaptıklarına ikinci kartı gösterecek mangal yürekli hakemler lazımdı. İkinci yarı Beşiktaş, Fenerbahçe kalesi önünde bir dakikada 3 pozisyonu gole çeviremedi.
Dakikalar ilerledikçe Fenerbahçe artık zamana oynuyordu. Ancak, yoktan var olan bir pozisyon da Fenerbahçe 2. golü buldu.
Beşiktaş’ın yenilgisinde 2 yeni stoper ve İsmail’in hatası da etkiliydi. Elbette, hücum oyuncuların etkisizliği de bir başka sorundu. Ancak “tarafsız” hakemin “İnce ince Yasemince” kararlarını es geçmek tarafsızlığa ihanet olurdu. Beşiktaş’ın bu maçta rahatlığı belki de yenilgiye rağmen yarışa devam demesiydi. Bu da psikolojik bir tartışmaydı. Bu, Şenol Güneş’in maçtan önce, “Oynadığımız oyunun karşılığı olarak buraya geldik. Bizde bir değişiklik olmayacak. Ligin önemli maçı ama son maçı değil. Kazansak da kaybetsek de bir şey bitmeyecek” dediği açıklamasında gizliydi.
Tabii ki tank gibi Gökhan varken Olcay ile başlamak da bir başka tartışma konusuydu.