“Do not argue with a fool. People may not notice the difference…”!
(Bu cümleyi unutmayın, anlamı yazının en altındadır…)
Futbolcunun goşistini gördünüz mü!?
Ben gördüm, biri Quaresma biri Gökhan’dır…
Gökhan yoktu ama öbür goşist ‘Q17’ vardı ve çok iş düşüyordu ona!
Kem gözler üstündeydi çünkü…
Cenk ve Kerim’e de tabii…
Geçmişte, yani “Kulübenin karnavalı” zamanında bir Bolu faciası vardı..
O yüzden temkinli olmak vardı.
Elbette, İnegöl, Çanakkale ve Lüleburgaz “Facialarını” da unutmamak lazımdı!
Burada sorun, “İskender” acılı mı olacaktı, acısız mı? Yoğurtlu mu olacaktı yoğurtsuz mu!?
Cenk’in 4 dakikada attığı pası Q17 gibi bir yetenek gol yapmalıydı.
Beşiktaş bize göre içinde “İhanet”, onlara göre “Ulusal Kahramanlık” olan bir kentin takımı ile oynuyordu!
Kerim’in sarı kart pozisyonunu sakına Burak’ınkilerle karıştırmayın. Buz gibi fauldü!
Cenk’in indirdiği top, Sosa’nın ayağına öyle oturdu ki, gol olmasa üzülürdük.
İlk yarı 5 olacak maç, 10 bitti. Neler kaçmadı ki!?
Ancak Quaresma’yı acımasızca eleştiren insanlar da bu maçtan sonra utanmalıdır!
Şut ve ortaları hariç, 8 kere kaybedilmiş topları yeniden kazandı Q17!
İkinci yarı kalpler Beşiktaş, aklılar Türkiye’nin her yerindeydi.
‘Cennet’e gitmek isteyen adamların dünyayı cehenneme çevirdiği zamanda yaşıyorduk’
Böyle bir ortamda barış için, yaşamı hissetmek için maç havasına girmek de zordu!
Futbolun 2. Goşisti Gökhan da girince oyuna Beşiktaş forvetleri gol kaçırma yarışına kaldıkları yerden devam ediyorlardı.
Gökhan’ın o pasını Sosa nasıl dışarı attı, hiçbir bilim çözemezdi!
Ya da Gomez’in kaçırdıklarını kim, nasıl açıklayabilirdi ki!?
İlk yarı Kerim yerine Gökhan’la başlamalıydı Beşiktaş.
Quaresma’nın yerine Pektemek’i sokmak bence komikti!
Beşiktaş forvetlerinin kramponlarının cilalanması lazımdı.
Bir takımın bu kadar gol kaçırması ancak halı sahada mümkündü!
“1-0 olsun benim olsun” lafı gerçek oldu.
Neyse, İngilizce’de güzel bir lafın anlamı şudur:
Bir salakla tartışma.. Dışarıdan fark anlaşılmayabilir…
Benden söylemesi…
İngilizce cümle için adam gibi adam gerçek gazeteci sevgili Zafer Arapkirli’ye teşekkür ederim…