Adalet ve Kalkınma Partisi, hazırlandığı süreçte sızdırdığı ve yönlendirdiği haberler nedeniyle oluşturduğu umutların fos çıkmasıyla “Demokratikleşme Paketi”nin altında kaldı. Eleştirileri önceden suçlama yöntemi de yetmez oldu.
Başbakan’ın açıklaması öncesinde kimi yazın organlarına uygulanan yok sayma ve açıklamanın yaklaşık 40 dakika süren edebiyat bölümünde demokratik lider olarak nitelendirdikleri bakımından irdelendiğinde paketin demokratikleşme ile ilgisi olmadığı anlaşılmıştı.
Meclis’te seçtirdiği 15 milletvekiline müstantik (sorgu yargıcı) yetkisi vererek CHP ile bir kısım basını yargılatmaya başlayan Menderes’in ve 12 Eylül paşalarının koyduğu siyaset yasaklarının kaldırılmasını engellemeye çalışanÖzal’ın örnek gösterilmesi, AKP’nin demokrasi anlayışını sınamak için yeterliydi.
Erbakan Hoca’yı anması ise pakete en uygun düşen yaklaşımdı. Çünkü Erbakan “Rektörler başı örtülü kızlara selam duracak” diyerek tartışmalara yeni bir ivme kazandırmıştı.

***

Paketten yaratılan hava nedeniyle beklenti çoktu. Yaşanılan hukuk ve insanlık dışı uygulamalara görece de olsa çözüm geleceğini uman basın meslek örgütleriyle Alevilerin örgütleri hayal kırıklığına uğradılar. PKK’nin yönlendirdiği örgütler ile dinsel ağırlıklı örgütler ise verilen ödünleri azımsadılar.
Demokratikleşme paketi, laik Türkiye Cumhuriyeti’ni ters-yüz etme projesinin uygulanmasına yönelik önemli adımların bir başka yenisiydi. Son paket olmadığı müjdesi ise laik Cumhuriyet karşıtlarının yüreğine su serpmiş olmalı.
Cumhuriyetimizin kurucusunu “Gazi Mustafa Kemal” diye anmayı yeğleyerek“Atatürk” sözcüğünü ağzına almayan bir yaklaşımın “Türküm” diye başlayan Öğrenci Andı’nı yasaklaması beklenen bir sonuçtu.
Nasıl ki kararları herkesi bağlayan Anayasa Mahkemesi’nin öğretimde sıkmabaşı yasaklayan kararı değişmeden eğitim kurumlarında sıkmabaşın serbest bırakılmasıyla yetinilmeyip kamuya da yaygınlaştırılmasına geçilmişse Ant’ta da benzer yaklaşım yaşandı.
Danıştay, Ant’ın kaldırılması için açılmış davayı reddederken, “Türk”sözcüğünün de bir ırka değil, ulusa vurgu yaptığını vurgulamıştı.
Buna karşın PKK ve dincilerin istekleri kabul gördü.
Sonunda Aziz Nesin bir kez daha haklı çıktı.
1994 yılında yayımlanan “Ben Demiştim” adlı kitabında bugünleri şöyle bilmişti:
“Gün gelecek demokratikleşme adına Andımız’ı kaldıracaklar, Türküm demek ayıpken türbanlılar kamuda cirit atacak.”

***

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi karar vermiş ve arazi Milli Emlak’ten Vakıflar Genel Müdürlüğü’ne aktarılmışken Mor Gabriyel Manastırı topraklarının iadesinin demokratikleşme paketine koyulması, AKP’nin demokrasi anlayışının yeni bir göstergesi oldu.
Paketin önümüzdeki üç seçimde oylarının düşeceği güçlü bir beklenti olan AKP’ye oy devşirmeye yönelik olduğunun bir başka göstergesi de tartışmaya açılan seçim yöntemi.
Pakette yer alan her konu, biri dışında “yapılacak, edilecek, kaldırılıyor, gerçekleştirilecek” gibi kesin sözcüklerle anlatılmışken seçim yönteminin üç seçenekle tartışmaya açılmasının yeni bir manevra olduğu kesin.
Zaten Başbakan “Anlaşma olmazsa kendi tercihimizi getiririz” diyor. Yüzde 10 barajının kaldırılması değil, yerele indirgenerek yükseltilmesi söz konusu.
Hazine yardımının yüzde 3’e indirilmesinin BDP’ye yarayacağını söyleyenler ise başka bir âlem. BDP grup kuruyor ama seçime girmiyor ki!

***

Nefret suçunun tanımının yapılacağı ve ağır cezalar öngörüleceği açıklaması kimi çevreleri mutlu etti.
Nefret suçuna ceza geleceği ilk söylendiğinde yandaş medyada kimi gün üç, dört nefret suçu işlendiğini belirterek “Bu yaklaşım AKP’nin kendi ayağına kurşun sıkması olur” diye yazmıştım.
O nedenle şimdiden ümitlenmeyin derim. Öyle bir suç tanımı yapılır ki isteyenler istediklerini yazmaya devam eder.
AKP karşıtlarının başları derde girer.
Türk Ceza Yasası ile Terörle Mücadele Yasası’nda örneklerini gördük ve yaşadık. Uzun sözün kısası şu: “Çelebi böyle olur bizde de demokratikleşme dediğin...”

3 Ekim 2013 - Cumhuriyet