Muhiddin Sadak, çalışmalarıyla birlikte en çok viyolonselist olarak bilinir. Ve Muhiddin Sadak’ı yakından tanıyan kişinin büyük müzisyen Cemal Reşit Rey olması, çok sevindirici bir olaydır. Cemal Reşit Rey’in kaleminden Muhiddin Sadak şöyle tanıtılır: “En çok müzik alanında anlaşıyorduk. Ve o zamanlar bizim ülkemizde müzik alanı adeta Sahrayı Kebir gibi idi. Ne olduysa 1923 yılından sonra açıldı.” Cemal Reşit Rey Avrupa’dan dönüşte, o zamanın konservatuvarı sayılan Belediye Konservatuvarı’nda Muhiddin Sadak ile birlikte çalışmaya başlamıştı. Her ikisi de çok iyi anlaşıyorlardı. Cemal Reşit Rey, dostu Muhiddin Sadak’ın ölümü üzerine şöyle demişti: “Büyük bir müzisyeni kaybetmiş bulunuyoruz.” Ne yazık ki Muhiddin Sadak’ın değeri, asla tam bilinmiş olmadı!

Muhiddin Sadak sanatçı olarak, çellist olarak tam tanıtılamadı. Doğuşu 1900 yılında İzmir’de idi. Babası Sadık Şehabettin, amcası Ari idi. Muhiddin Sadak, İstanbul Şehir Operası Koro Şefi, eşi Hacıbekir Mihri idi. Kızı Gülseren Sadak çocuk yaşta Fransızca, İtalyanca ve az Almanca bilirlerdi. Halilei Mahmudiye, Haydarpaşa İttihat Rüştiyesi, Galatasaray Lisesi, Feyzi Ati, Boğaziçi Lisesi’nde hocalık yaptı. İstanbul Operası’na geçti. 30 yıldan fazla koro ve orkestra şefliği yaptı. İstanbul’da ilk Şehir Korosu’nu kurdu. Bu koro İstanbul Korosu olarak çalıştı. Leyla Gencer de bu koro ile çalıştı. 1960 yılında emekli olduysa da Bakanlar Kurulu kararıyla görevine devam etti. İstanbul Devlet Operası’ndaki görevini 1977 yılına kadar sürdürdü. Muhiddin Sadak 1982 yılında İstanbul’da yaşamını yitirdi.

Muhiddin Sadak için Bülent Tarcan’ın düşüncelerine gelince: “İliklerine kadar müzisyen olan Muhiddin Sadak, en küçük ayrıntılara inen titiz yorumları ve itinalı çalışmaları ile koroya o zamana kadar görülmemiş artistik bir güç kazandırdı. Ve bu arada da büyük bir sanatçıyı yokluklardan çekip çıkararak onu yurduna ve daha sonra da dünya sanatına hediye etti. Bu sanatçı Leyla Gencer’dir. Muhiddin Sadak’ın, bu sanatçının var olmasındaki rolünü kimse inkâr edemez. Zira sanat hayatında yalnız başına yetenek, hatta deha, isim yapmak için kâfi gelmeyebilir. Bilen, anlayan, değerlendiren bir elin yardımı şarttır.”

Muhiddin Sadak’ın müzik eğitimi genellikle “kişisel” diyerek geçilmiştir. Bu konuda elimizdeki tek bilgi, Bülent Tarcan’ın “Sadak Hoca’nın ardından” başlıklı yazısıdır. Bu yazıda Tarcan, Muhiddin Sadak’ın özel bir müzik çevresi içinde yetiştiğini söyler: “Ona ilk teknik bilgileri kim verdi bilemiyorum. Bildiğim kadarıyla Sadak, Osmanlı İmparatorluğu’nun son çöküşü aşamasında aralarında Osmanlı prenslerinin, nâzır, vükelâ çocuklarının bulunduğu bir seçme kibar diletantlar grubu içinde yetişmiştir. Bu grupta profesyonel olarak, Muzıkayı Hümayun mensupları da vardı. Ve bir araya geldikleri zaman hanedanın pek meraklı bir prensi (yanılmıyorsam Prens Abdürrahim Efendi veya bir başkası) bunları dırıje ederdi. Son Halife Mecid Efendi de müzik amatörü olduğu için saray ortamı müziğe çok değer vermekte idi. Sadak, işte bu aristokrat ortamın genç ve sevilen bir sanatçısı olarak gerçek ‘otodidakt’ bir öğrenimle yetişmiş bir sanatçıdır.”