Murat Karayalçın’ın Ankara Büyükşehir Belediye Başkanlığı’na CHP’den aday olması, çok olumlu bir siyasal gelişmedir.

Son yılların şehircilik uygulamaları, parkları, bulvarları, kavşakları ve simgesiyle Ankara’nın kimliğinin değiştirilmesi ve hükümetin, Merkez Bankası’nın taşınmasındaki ısrarında olduğu gibi, İstanbul’u, her şeyin, yalnız ekonominin, kültürün, sporun değil, yönetimin de merkezi yapma yönündeki girişimleri, en büyük zararını Ankara’ya vermektedir. Ankara, Cumhuriyet’in başkenti olma özelliğini hızla yitirmektedir. Karayalçın’ın belediye başkanlığı bu çok olumsuz gidişi tersine çevirebilir.

Karayalçın, belediyecilik alanında birikimli ve deneyimli olmasının çok ötesinde görüşlere sahiptir. Türkiye’nin büyük kentleri çok göç alır; gelenlerin, geldikleri kenti benimsemesi, giderek kendilerini o kentli sayması, hiç de kolay olmuyor. Özellikle, gelinen yere göre yürütülen “hemşerilik” ilişkileri, çok aşırı boyutlara gitmekte ve bu durum gelinen kente “yabancılaşmayı” da içinde taşımaktadır. Karayalçın, geçmiş çalışmalarında, çok doğru bir tutumla, özel hemşerilikleri zedelemeden “Ankaralılık” bilincini öne çıkarmayı, “Ankara hemşeriliği” kavramını geliştirmeyi başaran ve sanırım bu konuda ülkemizde ilk ve tek olan bir kimliğin sahibidir. Ankaralılık yaklaşımıyla, Ankara’da yaşayanların, yaşadıkları sokağa, caddeye, mahalleye ve giderek tüm kente sahip çıkmaları sağlanabilir. Bu bilinçle, Ankara’nın tarihsel ve kültürel zenginlikleri, doğal varlıkları ve içerdiği Cumhuriyet’in değerleri korunacak ve güçlendirilecektir. Bu bağlamda örneğin, CHP üst yönetiminin büyük bir yanlışlık yaparak Atatürk Orman Çiftliği’nin kullanımını Büyükşehir Belediyesi’ne açmasından -ve sonra da bundan pişmanlık duyduğunu açıklamasından- doğan uygulama bozuklukları da ortadan kaldırılacaktır.

Kentleşmeyi asla betonlaşma olarak algılamayan, kültür ve sanata da önem veren Karayalçın, çok yönlü bir kent tasarımcısıdır. Eski Ankara evlerinin yenilenmesinden başarılı bir kentsel dönüşüm projesi olarak başlayan -ve sonra başkalarının elinde bir rant yağmasına dönüşen- Dikmen Vadisi’ne uzanan çalışmalar da, Hacıbayram çevre düzenlemesinden “ilk” kent içi raylı taşıma sistemine giden tasarım ve uygulamaları başlatandır. Çok yönlü belediyeci özellikleriyle, Karayalçın, Ankara’nın yalnız metro sisteminin tamamlanması; doğal ve tarihsel çevrenin korunması ile yetinmeyecek; kentin onyıllardır savsaklanan yazın, tiyatro, opera, bale, resim ve heykel gibi sanat alanındaki geri bıraktırılmışlığına da son verebilecektir. Ek olarak Ankara’nın küresel bir kent olarak, özellikle, eğitim, sağlık alanlarında ve Anadolu uygarlıklarının beşiği olarak bir “çekim merkezi” olması da gündeme gelebilecektir.

***

Karayalçın’ın adaylığı, diğer yerlerin seçimlerini de etkileyerek, yaklaşık 20 yıldır üzerine ölü toprağı serpilen sosyal demokrat belediyeciliğin yeni bir nefesi olabilir. Aslında, son yıllarda Karayalçın’ın partilisi Osman Özgüven ile Dikili’de verilen başarılı toplumsal belediyecilik örneği de bunun önemli bir kanıtıdır.

CHP üst yönetimi Karayalçın’ı aday yapmakla çok doğru bir iş yapmıştır; umarız bundan sonra çalışmaları kolaylaştırılır; kolları bağlanmaz.