Özellikle ilk 45 dakikada izleyenleri, Avrupa kupalarında iki takımın 4’er gol yemiş olduğu psikoloji etkilemişti. Yenilmemek adına golü ikinci plana atan, tedbirli ve gereksiz paslar, özgüven eksikliğindendi. Rakibi oynatmamak strateji olabilir. Ancak oyunun golle kazanılması gerçeği varken zamanı çalmak, amaçsız yan pas ve temposuz oyun neden?
İki takım da çok top kaybetti. Özellikle ilk yarının son saniyelerinde Douglas’ın Guldbrandsen’e yaptığı faul kırmızı kartlıktı. Stoper sıkıntısı çeken Beşiktaş, Gökhan Gönül ve Necip tercihini doğru yapmış ama bu tedbir, kazanmaları için yeterli olmadı. Çünkü oyunda gol pozisyonu, şut ve orta gibi etkin arayışlar yoktu.
İkinci yarıda gol için oynayan taraf M.Başakşehir’di. 55. dakikada da Crivelli’yle golü buldular. Daha sonra Burak’ın her zamanki becerisi (!), oyun süresince baskı altında kalan hakem Suat Arslanboğa’yı etkiledi. Ve penaltıyla beraberliği sağlayan Beşiktaş, zor 90 dakikadan puanla ayrılabildi. Arslanboğa, verdiği kararlarla oyunu futbolculardan daha çok etkileyen kişiydi.
Oyunun genel özeti, beraberlik üzerine kuruluydu. Sonuç iki takımın da istediği gibi olunca, bizlere sadece futbol adına üzülmekten başka bir şey kalmadı. Önümüzdeki haftalarda ligin iki takımını da daha farklı değerlendirme ve hatalarını görme şansını bulacağız. Şimdilik paçayı kurtardılar (!)..