Köprüsel anlamda dünyada bir ilki başardık:

“İlahi âlem” ile “sanal âlem” arasında en sağlam köprüyü kuran millet olduk:

- Abone başına SMS, Tweet atmada, dünya birinciliğini yakalamışız!

“Hayırlara vesile” dileklerimizle el öpme geleneğimizi artık sanal âlem üzerinden yürütüyoruz.

Mübarek kandillerimiz, Kurban ve Ramazan bayramlarımız aciz kullara yeterli “dini” fırsatı sunuyor.

İktidarın milli bayramlara açtığı düşük yoğunluklu savaş ise milyonlarca naçiz yurttaşa “milli heyecanı sanal âlemde” teati etme olanağı yaratıyor.

Laiki, Sünnisi, Alevisi, Çerkezi, Lazı, Zerdüştü her vesileyle cümbür cemaat tespih çeker gibi “SMS” çekip duruyoruz.

Mesaj trafiğinin kayıtları uhrevi âlemde de tutuluyor mu?

Kutlamaların, hayırlara vesile olsun mesajlarının sağladığı yararlar meçhul.

Ama bu ahir zaman iptilası sayesinde GSM şirketlerinin kâr rekorları kırdığı malum.

“Çok kazanç” kişiler gibi şirketlerin de ar damarını çatlatıyor.

Bazı operatörler, “dinin siyasete alet edilmesinden” ilham alıp onlar da dini ve milli duyguları ticaretlerine alet ediyorlar.

Okulların dibine, sokak aralarına minarelere, aydınlatma direklerine kondurulan baz istasyonlarından sonra yeni bir hokkabazlığa yöneldiler.

Ay yıldızlı bayrağı sandık yapıyorlar.

“İçine” baz istasyonu yerleştirip direğe asıyorlar!

Fotoğrafta dam üstünde saksağan resmi değil, uyanık bir GSM şirketinin kamuflaj hilesi!

Cep telefonu kazıkları sözde “özel indirimli”, “sınırsız konuşma” “her yöne SMS” paketlerinin içine saklanırdı..

Şimdi direğe asıldı!

Bu bayramda da yurtdışına, yanında “cep”i ile gidecek yüz binlerce yurttaş var.

“Yurtdışı konuşma paketi” satın alacaklar.

Ama paketin içinden çıkacak kazığı yurda dönünce fark edecekler.

Gelen telefon da açılan telefon da bir saniye bile olsa dakika olarak hesaplanıyor.

Yurtdışı kullanımında kalan süre kesinlikle aboneye bildirilmiyor.

Ertesi ay fatura gelince kazığın boyu ortaya çıkıyor.

Bir öğrenciye yurtdışında paket aşım ücreti 2 bin 500 lira fatura gönderilmiş.

Baba parayı ödemiş ve yargıya gitmiş. 2 yıl sonra davayı kazanmış.

Herkese bu kadar büyük kazık atılmıyor.

Küçük kazıklar için de kimse yargıya gitmiyor.

Cep şirketleri cepleri boşaltmaya devam ediyor.

Tıpkı bankaların, yargı kararına rağmen kredi kartı aidatı almayı sürdürdükleri gibi.

Minareler, baz istasyonlarına kılıf idi.

Şimdi kılıf, bayrağın içine saklanmış direkler oldu.

Laiklik Mülkün Temeli!

Ülkemizin en zengin 100 ailesi açıklandığı gün, ilahiyatçı yazar İhsan Eliaçık da Kayseri’de “Çok mal haramsız olmaz!” konulu bir konferans veriyordu.

“Ticari zekânın” Anadolu’daki doğal yurdu sayıldığı için, Kayseri doğru seçim.

Kendisini “Müslüman sosyalist” diye tanımlayan Eliaçık, Kuran hükümlerine dayandırdığı konuşmasını CHP’de değil de, AKP de veya TÜSİAD’da yapsaydı, hedefi 12’den vurmuştu!

Söylediği özetle şu:

“Müslüman kimse için bir ev bir araba yeterlidir. Zenginin malında fakirin hakkı vardır! Ötesi vebaldir!”

Kendisi de belirtiyordu zaten…

“Ülkenin çok büyük çoğunluğu için, böyle bir vebal söz konusu değil!”

Çünkü halkın yüzde 80’i iş - aş - geçim derdinde!

İslamiyete göre “vebal riski altında olanlar” hiç kuşkusuz mükerrer mülkleri olanlar ve büyük servet sahipleri..

Hâşâ, Kuran hükümleri değişmeyeceğine göre…

Servet sahiplerini hiç değilse, bu dünyada “vebal riski”nden kurtaracak bir tek çıkış yolu var:- Laik devlet düzenini sonuna kadar savunmak!

Öteki dünya için kurtuluş ve huzur İslamda olabilir.

Ama ülkemizde gerçek bir İslami düzen kurulursa, cehenneme gerek kalmadan zenginlerin yandıklarının resmidir.

Çünkü, İslam dini bir araba, bir ev dışındaki servette fakir fukaranın hakkını sorguluyor!

Din adına sorgulama ise Vergi Usul Kanunu’na göre yapılan sorgulamaya benzemez!

Bu nedenledir ki..

“Gemicik” sahipleri dahil, mükerreren ev ve araba sahibi olanların, özellikle de en zengin 100 ailenin sığınacağı en güvenli liman, laik devlet düzenidir.

Laik düzenin ipine sarılmaktır.

Öteki dünya için kurtuluş İslamda olabilir.

Ama zenginler için bu dünyada güvence kesinlikle laikliktedir!

Tanrı’nın zenginliğe verdiği

değeri görmek için, bazen zenginliği

verdiği kimi kişilere bakmak yeter.

A. Pope (Afili Sözlük)