“60 metre finalinde çıt çıkmıyor”, “Yüksek atlamada alkışlı tempo müthiş”, “Mesafe finallerinin sonlarında tribünler sanki Maracana”. Bu sözler sırıkla yüksek atlamanın efsanevi ismi Uluslarrası Amatör Atletizm Federasyonu Başkan yardımcısı Sergei Bubka’ya ait. İstanbul’daki Dünya Salon Atletizm Şampiyonası’na hayran kalmış yükseklerin efendisi... Özellikle de seyircinin atletizm bilgisine; şaşırtıcı ama gerçek! Bu sözlere Türkiye Mili Olimpiyat Komitesi’nin önemli ismi eski milli basketbolcu Hasan Arat ve 2020 Olimpiyat Oyunları’nın yeni neferi Ali Kiremitçioğlu’yla tanıklık ettik. Gerçekten gurur duyuyor insan. “Atletizmden anlamaz, tenisi bilmez, yüzmeyi balık avlamak olarak değerlendirir” denilen Türk sporseveri bir tabuyu yıkıyor son 2 yıldır İstanbul’da. Evet, Ataköy’ün müdavimleri 2010’da basketbola hayat verdiler, 2011’de tenissever oldular. 2012’de de atletizm nasıl izlenilir, o salon nasıl doldurulur, herkese gösterdiler.\n

3 gün boyunca tribünler adam almadı, insanlar para verip kuyrukbekleyip salona koştu, bayraklar açıldı, atletizm, daha önemlisi olimpiyat ruhu yeşerdi. Şampiyonanın son gününü VIP Tribünü’nde düne dek fotoğraflarını poster yaptığımız ünlülerle izledik. Kimler yoktu ki? Sergei Bubka’yı saydık, Sebastian Coe, Kiplagat, Gençlik ve Spor Bakanı Suat Kılıç ve sayamadıklarım, unuttuklarım... Ama heps dün birer atmletizmseverdi makamlarını ve unvanlarını bırakıp seyirci olmuşlardı. Bir ara gözüm basın tribününe takıldı. Yok yoktu; akredite olan koşmuş, olamayan bir yolunu bulup kendini salona atmış. Ama 3 kişi eksikti. Biri Kenan Onuk; tartışmasız Türkiye’ye ‘diğer’ branşların varlığını öğreten adam. Öteki Cüneyt Koryürek; atletizmin babası. Galiba en son Cüneyt ağabeyle Atina Olimpiyatları’nda beraberdik. Sprint koşularını soluğunu tutarak izlemişti. Ne yalan söyleyeyim, 60 metre finalinde gözüm Cüneyt ağabeyi aradı.\n

Ve emektar Abdülkadir Yücelman. Atletizm-severdi, atletizmi sevmediğimiz için kulağımızı bükerdi biz futbol medyasının! Keşke aramızda olsaydılar. Şampiyonayı görmek herkesin hakkı ama en çok atletizmi yaşatmak için hayatlarını ortaya koyan bu üçlü dün benim yerime locada olmalıydı.\n

Teşekkürler İstanbul... Teşekkürler Atletizm Federasyonu... Teşekkürler organizasyon komitesi ve elbette çok teşekkürler Türkiye Milli Olimpiyat Komitesi...