Maç tam krize giriyordu ki, Belhanda çıktı sahneye; kolay kolay rastlanmayacak güzellikte bir çalım/şut kombinesi ile gidişatı değiştirdi... Evet çifte kupalı şampiyon Galatasaray ile Süper Lige veda edip kupa finalistliği ile Süper Kupa finaline çıkmaya hak kazanan Akhisarspor arasındaki maçın en yavan anlatımı bu. Gerçekten keyifsiz bir 90 dakikaydı. Eğer Akhisar, zayıflayan kadrosuna rağmen işi onur mücadelesine çevirip direnmese, yan pas, geri pas, beşe iki, ikiye birle bitirecektik bir final maçını. Belli ki kafaca hazırlanamamıştı çifte kupalı şampiyon, süper kupaya. “Mış” gibi oynadılar. İdare etmeye çalıştılar, pres yapmadılar, oyunu hızlandırmadılar, top kaybettiler. Eğer bu bir lig ya da Avrupa kupası maçı olsaydı canları çok yanardı. Türkiye’nin en iyi savunması denen Muslera, Mariano, Luyindama, Marcao, Nagatomo hattı o hataları nasıl yapıyor, hava toplarını nasıl ıskalıyor şaşırtıcı. Özellikle Luyindama ile Marcao defans yapmayı unutmuşlar. Akhisar’ın gol atamaması mucizeydi açıkçası. Savunma kötü olunca Donk’suz Seri de sırıttı. Selçuk ise sadece solu düşününce tüm yük zaruriyet golcüsü Babel’e bindi. Akhisar savunması da işi sıkı tutup Hollandalı’yı kontrol edince maç kitlendi. Taa ki, Belhanda’nın çoklu zeka golüne kadar... O gol gelince Galatasaray’ın defoları unutuldu, Jimmy ile Adem ve yedekten gelen Emre Mor da devreye girince takım hazır görüntüsü verdi ancak bir gerçek var ki, Galatasaray santrfor sorununu ama Diagne ama Falcao ama Mitroglou ya da başka biri ile çözmezse, Belhanda her maçta devreye giremeyebilir. Sonuçta bireysel çözüm bir yere kadar. Yine de kupayı kazananı kutlamak ama hataları da gözardı etmemek gerek.