Can yakan sakatlıklar, iç yakan skorlara eklendi Galatasaray’da son dönemde. Buna bir de her şey tamammış gibi Nzonzi krizi ekleniyor. 4-1-4-1’lik kurgunun beline Lemina, ilerisine de uzun zamandır özlenen Falcao eklenmiş... İşleyen bir düzen mi olmuş? Bunu yorumlamak çok mümkün değil. Zira Ankaragücü, kâğıt üzerinde 5-4-1’lik bir kurguya sahip gözükse de oyunun genelinde savunması genelde 5 kişiyle koruyor kaleyi. Hemen hepsinin de ilk amacı, ileride tek başına bekleyen Orgill’e uzun toplar atmak oluyor. Hal böyle olunca G.Saray kalesine gelmeye ancak niyet ediyor ama bunu eyleme dökemiyorlar. Bu da G.Saray’ı rahatlatan unsur oluyor. Yoğun bir baskı kurmuyorlar ama evlerinde olmanın, tribünden gelen desteğin ve rakibin çok da yıpratmamasının da etkisiyle oyuna nispeten hâkim oluyorlar. Özetle, al gülüm-ver gülüm diye tanımlanabilecek bir ilk yarı sona eriyor. “Pozisyoncuklar” dışında ki bahsetmeye çok da değmez. Öte yandan ikinci yarı farklı bir ruh haliyle başlıyor G.Saray için. Kadro aynı, kurgu aynı, baskı farklı. Yıpratıcı değil, yoğun değil ama kararlı ve ısrarlı bir baskı. Bu A.Gücü’nün sade kurgusuna iyi gelmiyor. Önce soğukkanlılıklarını yitiriyorlar. Sonra da Ömer’in kullandığı serbest vuruşu kafa vuruşuyla ağlara gönderen Feghouli’nin golüyle geriye düşüyorlar. Bu aynı zamanda oyunun kontrolünün tamamen G.Saray’a geçtiği dakika… Orgill’in ikinci sarıdan gördüğü kırmızı kart (73.dakika), bu durumu pekiştiriyor. G.Saray, 10 kişi kalan rakibini yıpratacak bir futbol sergilemiyor. Skor avantajının etrafında dolaşıp duran, canını dişine takıp skoru garantilemek yerine ancak fırsat sunulursa pozisyon düşünen bir oyun düzeniyle oynuyorlar. Onları rahatlatan, lehlerine çalınan penaltı oluyor. 83. dakikada Belhanda’nın ağlara yolladığı bu topla beraber tüm takım, “bu skor bize yeter” havasına kapılıyor. Ama topun farklı bir düşüncesi var. Önce Marcao’nun akıl almaz hatasıyla A.Gücü, 88’de bir penaltı kazanıyor ki İlhan, bunu hemen ağlara yolluyor. Daha bunu sindirememişken G.Saray savunmasının akıl almaz hatalarıyla iyice hazımsızlık yapacak bir durum ortaya çıkıyor: Kitsiou, A.Gücü’nün beraberlik golünü imzalıyor. Alkışlar, futbolun 90+ dakikalara kadar sürdüğünü bilen ve buna göre kararlılıkla oynayan A.Gücü’ne giderken, G.Saray’ın durumunu tek bir kelime tanımlıyor: Lakaytlık.