Her şeyden önce Başakşehir’in sahada ter döken futbolcularını tebrik etmek gerek. Hepsi birer profesyonel futbolcu; çalışmışlar, oynamışlar ve de kazanmışlar. Hiçbirini Başakşehir’in nasıl kurulduğu, nasıl özelleştirildiği, destekçileri, güçlü ve özel sponsorları ilgilendirmiyor. Dolayısıyla da Başakşehir kulübünün yapısına dair tartışmalara onları dahil etmek emeklerine haksızlık olur.

20 yıl sonra

Tabii ki Başakşehir proje takımı. Projeye ihtiyaç ve destek ortadan kalktığında var olmaya devam edecek mi? Yoksa Osmanlıspor’un akıbetine mi uğrayacak? Belki 20 yıl sonra böyle takım olduğunu bile kimse hatırlayamayacak, çocuklara Başakşehir’i anlatmak için 2000’li yılların Türkiyesi'nden başlanacak. Tabii ki Başakşehir Belediye takımından sahipli bir takıma dönüşmüş; taraftarı, kökleri, tarihi olmayan bir kulüp. Tabii ki hiçbir kulübün sahip olmadığı ayrıcalıklara sahip.

Ama bu sezon şampiyonluğa giderken Okan Buruk’un takıma dokunuşları, farklı futbol anlayışı da tartışmaya değer. Hem savunmaya hem de orta alana yapılan bir iki isabetli transfer, daha atağa yönelik futbol oynama isteği de nihayet bu sene şampiyonluğu getirdi Başakşehir’e. Ayrıca pandemi nedeniyle verilen aradan Trabzon’un iyi çıkmaması ve ardı ardına puan kayıpları, Galatasaray’ın kadrosunun adeta dumura uğraması Başakşehir’i rakipsiz bıraktı. Pandemi sürecinde seyircisiz oynama da, taraftarı olmayan Başakşehir’in işini kolaylaştırdı.

Çıkarılacak dersler

Böyle bir sezonun ardından herkes için asıl yapılması gereken yaşananlardan dersler çıkarmak olmalı. Özellikle bu sezonu çok kötü bitiren üç büyüklerin artık kendilerine dönüp bir bakmaları ve özeleştiri yapmaları gerekmiyor mu? Düşünün son haftaya girerken hiçbiri ilk üçte yok. Ama özeleştiri yapmak ya da yapabilmek bizde pek rastlanmayan bir şey. Oysa ki çok önemli bir meziyet bu.

Futbolda herkes alim, herkes çok biliyor. Hasbelkader yönetime gelmiş insanlar her şeye hakim olduklarını, her şeyi yapabileceklerini sanıyor. Ve sonuçta kulüplerin hali ortada.

İstikrar önemli

Tamam Başakşehir’in imkanları kimsede yok. Ama işin bir yönetimsel bir de sportif tarafı var. Futbolcular maaşlarını ayın birinde alıyor. Bu kadar basit. Sonra bunun teknik direktör seçimi var. Standarda göre çalışan sportif yönetimi var. Sportif açıdan da temel bir iki kurala uymak var. Savunmayı da atağı da aynı kalitede yapabilmek için önce dinamik ve çok yönlü bir orta sahaya ihtiyacınız var.

Nitekim Gençlerbirliği’nden beri çok beğendiğim İrfan Can’la ve Mahmut’la orta alana dinamizm getirdiler. Bunlara genç yedekler hazırladılar. Bir de Topal, İnler gibi deneyimlileri eklediler. Zaten orta alanı hem savunma hem hücum yapabilen, hem mücadeleci hem teknik oyunculardan kurarsanız bu ligde iş yaparsınız. Bir de kaleciniz ve son vuruşçularınız iyiyse sizi kimse tutamaz.

Özetle futbolun iyice çöktüğü bir sezonun daha ardından artık her kulübün şapkayı önüne koyup düşünme zamanı geldi de geçiyor. Daha ne kadar uyarı gerekiyor ki bilemiyorum...