Son günlerde bazı arkadaşlarda ortacılık ve ortayla birlikte şeriatçı İhvan’a doğru kayma hevesi fena halde prim yapıyor. Mısır’da 22 milyonluk Mursi karşıtı demokratik direniş unutuldu; şimdi moda, İhvan’la (Müslüman Kardeşler’le) diktatör Sisi arasında çıkan kapışmada uygun elverişli bir yerde durmak ve bundan İhvan’a “ilkesel” destek çıkarmak.
Daha ileri gidip “Gezi Direnişi neden aynı işi yapmıyor, neden Mısır’da Adeviye meydanında direnenleri, yani İhvan’ı desteklemiyor” diye heyheylenenler de var. Adeviye meydanında direnenlere saldırıların kınanmasından, İhvan’a destek anlamı çıkartılmasının, zulme karşı çıkanların İhvan defterine yazılmasının sırrı, Tahrir meydanında toplananların unutulmasına, unutturulmasına sıkıca bağlıdır. Bizim ortacı kalem erbabı Tahrir’i çoktan silip attı, unutuşa terk etti; zaten sevmemişlerdi, onlar devrimi hatırlatan hiçbir şeyi sevmezler.

Hiç kuşku yok diktatör general Sisi Haziran direnişinin en küçük bir sempatisini kazanamaz. Kazanamaz, çünkü Gezi’de ayağa kalkan Haziran direnişçilerinin itirazları zaten otoriter yönetimlere, “her şeyi ben bilirim, ben izin vermeden hiçbir şey olmaz, direneni bastırırım” anlayışına karşıdır. Haziran direnişi, barışçı demokratik gösterilerinin biber gazıyla, TOMA’larla bastırılmasına karşı yığınsallaştı; beş genç zorbalığın zulmüyle öldü, binlerce insan yaralandı, komalık oldu, pek çok genç gözünü yitirdi. Bu demokratik direnişi bastıran anlayış şimdi Mısır’da Müslüman Kardeşler’e destek arıyor. Sisi’ye karşı çıkanları Müslüman Kardeşler’e destek bayrağı altında toplamaya çabalıyor. Kimi aklı başında yazarlarımız da “ilkesel” yardım sunuyorlar.
Olacak iş değildir.
Türkiye’de zorbalığa direnenler, generalin zorbalığına karşı çıkarken İhvan’ı desteklemek zokasını yutmazlar. Şeriatı koyulaştırmak, kadınların her türlü hakkını ellerinden almak isteyen, 9 yaşında kızlara evlilik kapısını açan, ordu desteğiyle kazandığı seçimi sivil diktaya çevirmeye yeltenen Mursi’ye karşı ayaklanan 22 milyon imzacının yanında yer alırlar.

Kurnazlık her zaman böyle “kayan orta” manevrasına başvuruyor. Ama her orta, her dengecilik merakı sizin dengede durmanızı sağlamaz. Kendinize Mursi ile Sisi arasında ortalarda bir yer ararken bir de bakarsınız, şeriatçı İhvan’ın destekçisi haline gelmiş, onun Türkiye’deki destekçilerinin yanına düşüvermişsinizdir. Hiç kimse kurnazlıkla diktatörlüğe karşı çıkanları İhvan dostluğuna savuramaz. Eğer siz dengeciliğin tuzağına düşer, “diktatöre lanet okurken İhvan’a rahmet” okumaya başlarsanız, işte o zaman Gezi Direnişi’nin ölüleri sizi kendi yalnızlığınızla baş başa bırakırlar.

O yalnızlık her halde AKP hükümetinin “değerli yalnızlığı” gibi bir şey olur.
O yalnızlık, gittikçe sağa kayarak zorbalığa destek eğik düzleminde kaybolan bir yalnızlık olmaz, sizi aynı zamanda ortaokul çocuklarından ihbarcı, gizli tanık yaratmaya çabalayan, onları “kim sizi Gezi Direnişi’ne katılmaya sevk etti, kim sizi kışkırttı?” diye sorgulayan anlayışın çukuruna gönderir.
Mısır’da artan zulmün temelinde Mursi’nin diktatörlük yolunda attığı adımlar var. Diktatörler arasında ortacılık ise devrimleri çalınmış Mısır halkına “size şeriattan başka yol yok, diktatörlerden diktatör beğenin” demektir.
Ey benim ucuz ikilemlerle Gezi direnişinin yüksek bilincini kestirmeden İhvan’a peşkeş çekmeye yeltenen ucuzcu kardeşlerim, eminim ki Haziran Direnişi size uygun bir iki söz bulacaktır ve yine eminim ki Çarşı size karşıdır.