F.Bahçe Başkanı Aziz Yıldırım 19’uncu yılını doldurdu. Yıldırım, bildiğiniz gibi 15 Şubat 1998 yılında koltuğa oturmuştu. O günden bugüne kulübe kazandırdığı tesisler tartışılmaz. Ancak futboldaki başarısız tablo hep gün yüzüne çıkmıştır. Diğer branşlar birbirleriyle kupa ve madalya yarışına girerlerken büyük paraların harcandığı futbolda yaşanan hayal kırıklığı maalesef gözlerden kaçmamaktadır.
Aziz Yıldırım yorulmuş olmalı. Eski gücünde olsa durum çok farklı olurdu. Fenerbahçe’nin düştüğü hale bakın. Vitor Pereira’yı arar olduk. Dick Advocaat sürekli futbolcuları eleştiriyor. Yöneticilere göndermeler yapıyor. Fenerbahçe tarihinde yönetime ve başkana gönderme yapan belki de ilk teknik direktör. Hollandalı çok sert bir üslup kullanıyor. Bunu şimdilik sineye çeken başkan ve yönetim, hocayla yola devam ederler mi bilemem, ancak Advocaat kendi bırakacak gibi görünüyor.
Bu yıl da geçti. Şampiyonluk hayal. Takımın bir mucize yapması pamuk ipliğine bağlı. Son maçlarda önemli puan kayıpları var. Seyirci tepkiye başladı. Kasımpaşa maçında hem alkışlı protesto hem de “Yönetim istifa” sesleri yükseldi. Aziz Yıldırım her kaybedilen maçtan sonra konuşur gündem değiştirirdi. Bu kez F.Bahçe Başkanı böyle bir şey yapmadı, çünkü imdadına dün başlayan “Futbolda Şike Kumpas davası” yetişti. Mayıs’ta kongre var. Kalır mı kalmaz mı bilemem. Ali Koç’un destekçileri çığ gibi büyüyor. Ne olacağını merakla bekliyorum. Başkana buradan bir çift sözüm olacak. Görüyorum ki bazı gazetelere ve gazetecilere ayrıcalık yapıyorsunuz. Bence samimi değilsiniz. Tesis açmaya giderken bizzat telefonla çağırdığınız bizler sohbet toplantılarında niçin yokuz? Unutmayın ki 3 Temmuz sürecinden bugüne geçen süreçte “Cumhuriyet ekibi” size en büyük desteği veren kurum olmuştur. Zaman zaman haksızlıklardan yakınıyorsunuz ama sizin bize yaptığınız da haksızlık değil mi?