Yolsuzların yönettiği Mikronezya’daki egemen din, okyanus dalgalarının yutacakmış gibi yaladığı küçük adanın topografyasına tıpatıp uyan Yol dini, tanrısı Ol, yeryüzündeki temsilcisi de elbette Muktedir Makropiç’ti. 

Zaten tek ibadethanesi vardı, ona da Yol Geçen Mabedi deniyordu.  

Yol dini, muktedir yolsuzların beslendiği inşaat sektörüyle de uyumlu bir inanç sistemiydi. 

İman görevlilerine Yollu, müminlere Yolcu denirdi. Zaten adada yaşayan her on kişiden beşi Yolcu, beşi Yolluydu. Ama maaşlı Yollular da mümin sayıldığından, yolsuz iktidar zaten bir avuç nüfusun onda 9.9’unun Yolcu olmasıyla övünürdü.

Yol’a iman etmek çok basitti. Mikronca yazılmış kutsal broşürdeki “Ol dedin olduk, yol dedin yaptık” ifadesini huşuyla tekrarlamak, Yolcu olmak için yetiyordu. 

Ancak yaşanan gerçek, görünenden epeyce farklıydı.  

İster maaşlı Yollu, ister bedava Yolcu olsun, ada nüfusunun yarısı çoktandır yoldan çıkmış; hem inançlarını yitirmiş hem de yolsuz iktidara muhaliflerden oluşuyordu. Ama korkudan itiraf edemiyor; açık alanda “Yolcuyuz Ol’a şükür” yalanının ardına saklanıyorlardı.               

İşte o gizli muhaliflerden biri, Yol Geçen Mabedi’ndeki yıllık ayine gitti.

Ayin bitip çıktığında, bambaşka biriydi. Kendisi gibi muhalif en yakın arkadaşına koşup soluk soluğa anlatmaya başladı:

“Ben imana geldim. Bundan böyle öz hakiki Yolcuyum. Ömrümde ilk kez Yol Geçen Mabedi’ne gittim, Yolcuların ayin ve dualarını izledim. Ansızın Muktedir Makropiç’i gördüm. Tam karşımda duruyordu.      

Ötekiler gibi önünde diz çökmem gerekti, tabii... İnanmazsın ama yanıma geldi, elini başıma koydu ve ‘Yürüyeceksin!’ diye bağırdı. ‘Yürüme sorunum yok’ dedim. Duymazdan gelip daha yüksek perdeden haykırdı: ‘Yürüyeceksin!’

Bacaklarımın tuttuğunu, hareket sorunu yaşamadığımı açıklamaya çalıştım, ama boşuna. Her defasında daha yüksek sesle: ‘Yürüyeceksin!’ diye kükreyip durdu. 

Ayin bitip Yol Geçen’den çıkınca ne göreyim?

Muktedir Makropiç’in dediği çıktı; arabamı çalmışlar, eve yürüyerek dönmek zorunda kaldım. Artık hep yürüyeceğim...”