Bugün gerçeklere gitmiyor elim
Masallar ülkesinde gezinelim.
Bir varmış bir yokmuş
Memleketin birinde
Çare az dert çokmuş.
Ahali aç, yönetenler tokmuş.
Masal bu ya,
Ülkede şöyle uygulanırmış demokrasi:
Benden olan millet, olmayan asi!
En tepedekinin adı Ak babaymış
Onda vicdan aramak boşuna çabaymış.
Elinde kutsal kitap
Arkasında devlet gücü
Cebinde hazine
Vayy ona karşı çıkanın haline.
Memlekette seçim de yapılırmış,
Ama sonuçlarını kabul edip etmemek
Ak babaya bırakılırmış.
Gel zaman git zaman
Devran böyle sürmüş muntazaman.
Hep böyle oluşmuş siyasi kulvar
Ak baba onlara bakıp haykırırmış:
Bende ne çok kul var!
Halkla dengesini şöyle kurmuş Ak baba:
Oyunu bana ver, gerisini koyver.
Sorunlara kafa yorup kendini yorma.
Aldığın yardıma şükret, benim adımı zikret.
Memleket edebiyatı deyince hilal,
Hazineden aslan payı deyince bilal!
Halk da alışmış zamanla bu düzene
Garip bakmış vatan için kendini üzene.
Ak babaya yükseldiği yer yetmez olmuş,
Hazineler bile beş para etmez olmuş.
Daha, daha çok olmalıymış yetkisi,
Dünyaya yayılmalıymış etkisi.
Bunun için de başkan olmalıymış,
Sanki seçmen onun malıymış.
Bir haziran günü seçime giderken,
Ak baba kendisine 400 vekil isterken,
Partisini kucaklayıp, muhalefeti çelmelerken,
İstediği çıkmamış sandıktan...
Halk demiş ki:
“Ne 400’ü, al sana 250 vekil,
Koltuğunu al kenara çekil!”
Olur mu?
Bu kadarla doyulur mu?
Ak baba “tanımam” demiş seçim sonuçlarını,
“Ne demek sandıktan istediğim çıkmadı.
Çıkmadıysa, çıkmış gibi yaparız.
Halkı oyalar, istediğimizi yaparız.
Demokrasi dediğin
Çare üretme sanatı değil mi,
Biz de buluruz çaresini.”
Böylece seçim sonuçları rafa konmuş,
Memlekette ilk kez böyle bir şey olmuş.
Ak baba çökmüş devletin tepesine
Bırakmıyormuş iktidarı,
Almış bütün yetkileri eline,
Tekme vurmuş anayasanın beline.
Yeni bir plan yapmış.
Buna göre, önce sonuç belirlenecek,
Sonra seçim yapılacakmış.
Sormuş etrafındakiler:
“Efendimiz, seçim sonuçlarınızı nasıl alırsınız?
Hangi oranda memnun kalırsınız?
Emredin her şeyi yaparız,
Terörü bile işin içine katarız...”
Ak baba hâlâ iktidardaymış,
Öyle sarmış ki içini iktidarı kaybetme korkusu,
Baktığı her yerde o korkunun tortusu.
Memleket yönetimi Ak babanın esiriymiş,
Ak baba da kaybetme korkusunun esiriymiş.

Bunu gören halk dönmüş şaşkına;
“Bir çare bulun Allah aşkına...”
Diktatörlüğün şu tarifi
Bir kez daha bekliyormuş arifi:
Bir kişinin milyonlara hükmetmesi,
Değildir diktatörlük.
Milyonların, bir kişinin zulmüne
Boyun eğmesidir diktatörlük.