Sayın Prof. Dr. Ece Korkut’un Cumhuriyet gazetesinin 7.7.2020 tarihli baskısında yayımlanan “Uzaktan eğitim, eğitim midir?” başlıklı yazısını, her eğitimcinin okumasını salık vererek aşağıdaki yazıma başlamak istiyorum. Uzaktan eğitimin özellikle ülkemizdeki sorunlarını dile getiren yazının son paragrafında yer alan sonuç cümlesini aynen tekrarlamakta yarar görmekteyim.

“Sonuç olarak uzaktan eğitime yalnızca özel koşullarda başvurulması, normal koşullarda ise ancak tamamlayıcı bir eğitim olarak düşünülmesi doğru bir yaklaşım olacaktır.”

CİDDİ SAKINCALAR

51 yıldır mimarlık eğitiminin bir neferi olarak edindiğim bilgi ve değerlendirmeler çevresinde mimari proje derslerini online veya uzaktan eğitim yöntemiyle yapmak, mimarlık eğitiminin kaçınılmaz olan eğitmen ve eğitilen arasındaki insani ilişkiyi yok saymaktadır. Bu ilişkinin önemi ve anlamı, mimarlık eğitimi almamış diğer meslek sahiplerine dahi anlatmakta zorluk çekilebilir.

Hoca ile öğrenci baş başa “problem çözme”, başka deyişle mimari tasarımı gerçekleştirme, bu ilişkinin temel görevidir. Bu görevi “sanal”laştırmak, bir dizi bilgisayar aksesuvarları araya sokarak, projelendirmenin kaçınılmaz olan “tartışma” ortamını yapay hale getirmek, daha doğrusu birtakım bilgisayar komutlarıyla veya simgeleriyle doğal tartışmayı gerçekleştirebileceğini kabul etmek, son derece sakıncalıdır.

Canlı, baş başa veya bire bir eğitimin, hem eğitim hem de öğretimi kapsaması, ele alınan mimari proje konusunun, salt planimetrik, fiziksel, fonksiyonel boyutlarını değil, habitatın vazgeçilmez tüm unsurlarının tartışıldığı bir eğitim sürecidir.

EKRAN YOLUYLA AKTARIM ŞANSI YOK

Proje konusuyla beraber, eğitimcinin çeşitli konularda öğrenciye verebileceği o kadar çok şey vardır ki bu bilgileri, sınırlı bir zaman diliminde ekran yoluyla sanal olarak verme olasılığı yoktur. 

Tartışma ortamı, demokrasinin vazgeçilmezlerindendir. Eğitim politikalarında da tartışabilmek, anladığını sormak şarttır. Aklımızı kullanma alışkanlığını edinmenin yolu da yine eğitimden geçer. 

Dolayısıyla 51 yıllık bir akademisyen olarak, ülkemizin koşulları da dikkate alındığında mimarlık alanında uzaktan eğitimi kalıcı bir model olarak göremiyorum.

Bugün ülkemizdeki özel koşullarda gerçekleştirilen mimarlıkta “Uzaktan Eğitim” denemesinden de özel koşullar kalktığında yine alıştığımız sisteme döneceğimize inananlardanım.

PROF. DR. METE TAPAN