Sabah günlük güneşlikti hava. Akşam üstü kızılca kıyamet koptu.. Hava dönmüştü. Önce efil efil esen serin bir rüzgâr, sonra oluk oluk akan bir yağmur. İstanbul’da hava dönmüştü! Umut hayatın goncasıdır ya, Beşiktaş ilk golü attığında “Hava döndü” dedim. İlk yarı 1-1 bittiğinde herkesin kalbi, “havanın bir kez daha dönmesini” bekliyordu.
Beşiktaş maça iyi başlayamamıştı. Lyon takımı önde basıyordu. Beşiktaş, önde basan takımlara karşı her zaman zorlanıyordu. Bu yüzden de oyun kurmakta güçlük çekti. Taraftarın çılgın desteğine rağmen ilk yarı rakip takım daha derli topluydu.
İkinci yarı ilk düdüğü ile birlikte Beşiktaş oyuna iyi başladı. Üst üstü gelen ataklarda Adriano’nun sağ ayağı ile yaptığı ortada Talisca nefis bir kafa golü attı. Gol ile birlikte İnönü’de yer yerinden oynadı tabii.. İnönü’de hava “bir kez daha döndü”!
Kirli sicil sahibi hakem maçı iyi yönetti. 2-1’lik skor maçın bitmesine yetmiyordu. Son dakikalarda ilginç şeyler oluyordu maçta. Quaresma’nın direkten dönen topu, Babel’in göğsünde kalıyor, onun şutu Cenk’in suratından dönüyordu.
Aynı şekilde Beşiktaş kalesinde benzer pozisyonlar yürekleri ağızlara getiriyordu.
Bir gol maçı bitirecekti. Maç 30 dakika uzatmalara gitti. Beşiktaş’ın bir maçı daha perşembe başlayıp cuma bitecekti. Artık her iki takım da bireysel hatalar yapıyordu. Yorgunluk da hat safhadaydı. Maçın 105’inci dakikası bitmişti. Son 15 dakikaya can mı dayanırdı?
Cenk’in dandikten yere yatması, sonra da ofsayt pozisyonunda hücuma katılması. Oğuzhan’dan sonra Quaresma da sakatlanıp çıktı. Penaltılar başladığında herkesin kalp atışları duyulabilirdi. 6’şar penaltı bitmişti artık.. Tosic kaçırdığında yıkılmıştı taraftar. Ancak bir ıska da onlardan geldi. Oldu derken Mitrovic’le birlikte tur da gitti.
Hasan Hüseyin “Yaprak döker bir yanımız, bir yanımız bahar bahçe” dizesini sanki Beşiktaşlılar için yazmıştı.