Beşiktaş’ın Galatasaray maçında oynadığı oyun ve aldığı sonuç, taraftarın aklına biraz daha “İleri Gitmesi” için umut meşalesi oldu…
Taraftarı beklentiye soktu.
Ama bu sefer rakip Gençlerbirliği…
Futbol otoriterleri için Süper Lig’in dört zayıf takımından biriydi Gençlerbirliği…
Bana göre ise rakibin zayıfı ya da miniği yoktur.
Rakip rakiptir.
Nasıl ki Nazım Hikmet
“Yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın:
Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin…”
diyor ya…
Sen de yaşamı ve rakibini ciddiye alacaksın…
Hayatı ciddiye almazsan ‘Hayat seni ciddiye alırdı” çünkü…
Beşiktaş ilk onbiri buna işaret ediyordu.
Tam verim alınamayan oyuncularla maça başlıyordu.
Oyuncu tercihleri belki de zorunlu olabilirdi ama o zaman oynanacak oyun rakibini ciddiye alarak oynanmalıydı 90 dakika.
Maç o dileklerle başladı.
Ancak 30 dakika geride kaldığında maçta tek bir pozisyon bile yoktu.
Şu ana kadar maçtaki en güzel şey stattaki Özgür Filistin pankartıydı…
Son maçlarda Beşiktaş geride kalıp “geçiş oyunu” dedikleri eskilerin deyimi ile kontratak çıkışlar yapıyordu. Bu defa rakip geride kalınca ortaya sıkıcı bir futbol çıktı. Beşiktaş rakibi bir türlü açamadı.
Antrenman maçından bile kötü olan ilk yarı böyle bitti…
Beşiktaşlı oyuncular rakibi ciddiye almamış olabilirlerdi ama Beşiktaş Divan adayları öyle değildi vallahi.
Etkisiz Divan için divan seçimlerini fena halde ciddiye almışlardı.
Toplantı üstüne toplantı…
Yemek üstüne yemek…
Siyasiler bile bu kadar toplantı yapmamıştı genel seçimlerde.
Hele hele, dünyayı yöneten Trump bile bu kadar eyalet gezisi yapmamıştı!
Divan demek, Ak saçlı Akil Adamların meclisi demek… Dergâhı demek…
Yani “Ağır abilerin” düşünceleri, kararları yol göstericilikleri demek!
Ama bir işi “ciddiye almak” bakımından örnektir.
Hiç hak etmediği halde Cerny çıktı yerine Mustafa girdi.
İlk yarı hiçbir varlık gösteremeyen Cengiz Beşiktaş’ın gölünü attı.
Golü atan her zaman haklı olduğu için susmak gerekiyor.
Ama hocanın bu projesi pek yürüyeceğe de benzemiyor!
Gençlerbirliği’nin arka arkaya gelen 2 golü statta şok yarattı ama bende yaratmadı.
Böyle zayıf takımdan baskı yiyip 2 gol yemek gerçekten “yetenek”! isterdi.
Zaten yere düşen herkese faul çalan futboldan pek anlamayan bir hakem vardı sahada.
Ve hikâyenin sonunda 5-6 yememek için İstanbul’a gelen takım Beşiktaş’ı 2-1 yenip 3 puanı aldı.
İşte böyledir hayat!
Bakın…
En duygusal adamın içinde o kadar gaddarlık,
En romantik veya kibar adamın içinde o kadar hanzoluk (kabalık),
En gözü pek insanın içinde o kadar korkaklık vardır…
Tıpkı, çok neşeli ve kahkahalı insanların yüreğinde büyük bir yalnızlık taşıması gibi...
O duygularını bastırıp ön plana kahkahayı çıkarmıştır.
Bu yüzdendir ki en sevdiğiniz komşunuz sizin katiliniz olabilir!
Ciddiye almazsan hayatı,
Hayat seni işte böyle ciddiye alır!
Ne demişti hayatı anlatırken büyük şair Nazım Hikmet,
“Yani,
nasıl ve nerede olursak olalım
hiç ölünmeyecekmiş gibi yaşanacak...”
Neyse,
OC için bu gece de çift ‘le”li “Entellektüel” faaliyet için bahane çıktı.
Tek Le’lisi başka bişi biliyorsunuz!
En Kalbi Muhabbetlerimle…
Ben CAN; Orhan Can
(*) Epiktetos
