Telafisi olmayan maçlara merhabaydı!
Beşiktaş çift forvet sahadaydı.
Bunun anlamı işi ilk yarıda bitirmek istiyordu!
Maçın ilk dakikalarında ise ilk yarıda işi bitirmek isteyen Karabükspor’du!
Artık, başkalarının aldığı sonuç önemli değildi.
Önemli olan, senin alacağın sonuçtu!
Atiba’nın golü bu yüzden çok değerliydi.
Karabük öyle yapana atılacak takım da değildi.
Bu, Beşiktaş’ın kalesine gelmelerinden belliydi! 
Ancak Karabüklü kaleci kırmızı kart yedi. 
Suçu, ceza sahası dışında topa elle müdahale idi!

İlk yardım gerekti!

İkinci yarı Beşiktaş da 10 kişi kaldı.
Gole giden adamı Necip düşürdü..
Zaten arkasından golü buldu Karabük!
Bilic 1-0’ın üstüne yatmaya çalıştı olmadı!
Demba Ba’yı çıkarttı.
Yorum sizin!
Böylece de Beşiktaşlıların efsunlu oldukları kalp durumu ortaya çıktı!
Maç öncesinde ‘Kalp masajı nasıl yapılır’ projesi vardı!
Bir sosyal sorumluluk projesiydi..
Gençler, çimlerin üstündeydi..
Dakikada 100 kez kalp pompası yapmayı öğreniyorlardı.
100 değil bin yapılsa ne olurdu ki!?
Beşiktaşlının kalbi “fenaydı”!
Benim içimdeki kalp, “Kalbime cemre düştü, haberin var mı?” diyordu. Beşiktaşlının kalbine bir kez “Cemre düşmüştü”!
Belki de bu yüzden, Sağlık Bakanlığı bu projeyi devreye sokmuştu..
Ne olur ne olmazdı!
Beşiktaşlıların topluca telef olma ihtimali vardı!
Her Beşiktaşlının “İlk Yardımı” öğrenmesi gerekirdi.
Ne diyordu maç öncesi statta çalan 60 ve 70’li yılların efsane grubu Bee Gees şarkısında:
“Stayin’ alive, stayin’ alive”; “Hayatta kalacaksın”, “Başaracaksın” Varolmayı becereceksin..
Yani, zorlukların üstesinden gelip, hayatta kalmayı becereceksin…
En kalbi muhabbetlerimle.. Ben Can; Orhan Can...