\n

\n

Son haftaların gelişmeleri bir kez daha kanıtladı ki ülke siyaseti tamamıyla AKP tarafından şekillendiriliyor. Bu durumda gidilmekte olan yolun kenar işaretlerine ve virajlarına bakılarak ne kadar yanlış olduğunun açıklık kazanması büyük önem taşıyor. \n

\n

AKP giderek çok açık bir biçimde belirginleştiği gibi bir tek kişi partisidir. AKP Genel Başkanı’nın, omurga, hücre gibi biyolojik betimlemeler yapması bu tek kişiye bağlı yapı gerçeğini değiştirmeye yetmez. AKP o kadar tek kişi partisidir, ki bu tek kişi, yalnız bugünü değil, 2023’ü, giderek 2071’i de biçimlendirme düşüncesi taşıyabiliyor. \n

\n

Son ve önemli bir örneğinde görüldüğü gibi AKP’nin kurucularından biri olan Cumhurbaşkanı’nın, tutuklu milletvekilleri konusundaki uyarıları, diğer kurucu Başbakan tarafından hiç ciddiye alınmıyor; buhar olup uçuyor. Başbakan’ın tutumu, aslında, milletvekili tutukluluklarının, hukukun değil, siyasetin işi olduğunun çok somut bir kanıtıdır. Ayrıca Cumhurbaşkanı’nın uyarıları, iki yıl sonra yapılacak Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde kendisinin aday olacağı ya da olabileceği sonucunu hiçbir biçimde vermez.\n

\n

Tek kişiye bağlı biçimleniş sürecinin son gelişmelerle gösterdiği bir diğer gerçek de şudur: AKP’nin temsil ettiği düşüncenin içinden ya da destekçilerinden bir muhalefet çıkacağını ummak, bu partiye son katılımların da kanıtladığı gibi, tam anlamıyla boştur; Anadolu insanının deyimiyle öküzün altında buzağı aramaktır.\n

\n

Şu noktayı doğru görmek gerekir ki AKP’nin tek kişiye bağlı yapısı, giderek belirginleşen gerçek niteliğinin doğrudan bir sonucudur. \n

\n

AKP zihniyeti, Türkiye’deki siyasi parti yapılarının demokratik olmamasından da yararlanarak ve kendi iç akışı ve tarihsel ve toplumsal dinamikleriyle, mutlak anlamda tek kişiye bağlı bir yapı yaratmıştır. AKP deneyimi kanıtlıyor ki parti içi işleyiş demokratik değilse, dış görüntü ne kadar parlak olursa olsun, ülkede gerçek demokrasi gelişemiyor. Çünkü seçme özgürlüğü ekseninde özgürlük ve eşitlik, toplumsal olarak içselleştirilemiyor.\n

\n

AKP’nin pekiştirdiği, egemen kıldığı ve birikimli biçimde güçlendirdiği bir kültürdür; bu kültürde, çağdaş demokrasi ya da evrensel anlamında özgürlük yoktur; eşitlik yoktur; açıklık yoktur; eleştiri ve özeleştirinin sözü olmaz!\n

\n

Bu nedenle, şimdiki genel başkanın bir biçimde görevinden ayrılması, ana yapıyı bozmaz; yalnızca A gider, B gelir; yeni biri kefeniyle başa getirilir; yani bu yapı ve anlayış kesinlikle tapınacağı yeni bir lideri yaratır. Onun kusurlarını, yanlışlarını, eksiklerini görmez; hele değiştirmek asla akla gelmez!\n

\n

Buradaki büyük kısır döngü ya da düğümün çözümü, AKP’yi, evrensel değerler olan özgürlük ve eşitlik bilincinin gücüyle eleştirmek ve iktidardan uzaklaştırmaktan geçiyor. \n

\n

***\n

\n

Şimdilerde temeli özgürlükçü ve eşitlikçi olmayan bu siyasal yapıya, başkanlık, yarı başkanlık ya da partili cumhurbaşkanı gibi yaklaşımların biriyle biçim verilmek isteniyor. \n

\n

Başkanlık türü sistemler, temelden ya da tabandan yükselir; temeli demokratik olmayan siyasal yapılarda bunların başarı şansı olmuyor. Kendi tarihsel, toplumsal ve kurumsal yapılanmasının doğal bir sonucu olan bugünkü ABD siyasi sisteminden kimi güzel örnekler seçilerek başkanlık sistemine geçilemez. \n

\n

Başbakan’ın dayatmaya çalıştığı başkanlık seçenekleri, bir yapıyı ya da binayı çatıdan başlayarak yapmaya benzer.\n

\n

Çatıdan başlayarak ya da temeli olmadan bina yapmayı, bugüne dek ne o geçmişin çok becerikli müteahhitleri, ne de günümüzün “İnşaat ya Resulullah” diyenleri başarabildi!

\n\n