İmamoğlu diyor ya, “Verin şu mazbatamızı da işimize gücümüze bakalım!” Yıllardır yiye yiye semirdikleri İstanbul’un rantını kaptırmamak için kazanılmış belediye başkanlığını vermemek adına her türlü hukuksuzluğu yapmaları hak, hukuk ve adalete inanan herkesin canını fena halde sıkıyor ve işimize gücümüze bakamıyoruz! Ama bakmamız lazım. Bu satırların yazıldığı saatlerde henüz hiçbir şey netleşmiş değil. Ama belli olacağı saatlerde de yollarda olacağım için sadece “YETER ARTIK VERİN MAZBATAYI!” talebimi şuraya bırakıyor ve işime gücüme dönüyorum! Çünkü insanlar iş, aş bekliyor.

Kadınlar üretime katılıyor
Seçimler yüzünden epeydir ihmal ettiğim sosyal çalışmalardan ve kadınlardan bahsetmek istiyorum; kadınların elinden kadınlar tutuyor. İki örnek anlatacağım, ikisi de özel sektörden. Çünkü devlet yoksulluğu çözemiyor, yoksulluğu ve açlığı özel sektör çözebilir, “KAPSAYICI İŞ MODELİ” ile diyor, Gülden Yılmaz. Koton, eşi ile birlikte kurdukları ve bugün 30 ülkede 500 mağazaya ulaştıkları dev bir şirket. Bu şirketin 11 bin çalışanının yüzde 63’ü, yöneticilerinin yarısı kadın. Ama mesele sadece kendi çalışanlarının kadın olması değil, gelir üretmeyen ve tüketmeyen kadınları da üreten ve tüketen haline getirmek. Bu kadınları da GAP İdaresi altındaki ÇATOM’larda bulmuşlar. Gaziantep Kilis’deki ÇATOM’u kalabalık bir kadın gazeteci grubu olarak ziyaret ediyoruz. Daha önce hiç para kazanarak çalışmamış kadınlar, burada Koton El Emeği Koleksiyonu için hazırlanmış giysilere taş, stras, boncuk, pul işliyor, ayda 600’den 2 bin TL arası bir gelir elde ediyor. Sadece Kilis değil, 5 ilde 18 ÇATOM’da 6500 kadın, sadece para kazanmıyor, diğer kadınlarla birlikte sosyalleşiyor, eğitim programlarına katılıyor. Koton bu işlemeleri makinelerle de yapabilir ama bu çalışmayı kadınları ekonomiye kazandırma projesi olarak yapmakla kalmayıp başka şirketlerin de buna katılması için örnek olmayı, deneyimlerini paylaşmayı hedefliyor. 2016’da 13 bin parça ile başlayan ilk koleksiyon, bugün 350 bin adet satılarak projenin sürdürülebilir olması da sağlanmış ve proje, Birleşmiş Milletler UNDP ve GAP İdaresi’nin de katkısıyla büyüyüp serpilmiş. Koton’un içindeki Kadın Komitesi’nin de, patronun da kadınların çalışma hevesini gördükçe gözlerinin için gülüyor. Bu koleksiyona ilgi gösterip satın alan sizlerin sayesinde o kadınların da yüzü gülüyor!

Şiddet mağduru kadınlar
Türkiye’de 38 markadan 49 oteli şemsiyesi altında toplayan Accor Hotels’in merkez yöneticilerinden, Akıllı Oteller projesinin mimarlarından Maude Bailly ile yaptığımız toplantıda da 100 ülkedeki 4800 otellerindeki 300 milyon Avro’luk müşteri sadakat programı tanıtımı dışında bir konu ilgilendiriyor beni. Otelin oda hizmetleri bölümünde istihdam ettikleri kadın personele verdikleri imdat butonu! Çünkü bu personel, hiç beklemediği bir anda istismara yönelecek bir otel müşterisine muhatap olabiliyor. Dahası, kendisinin güvenlik gerekçesiyle pek de bahsetmek istemediği bir başka proje benim için daha önemli. Canan Güllü’yı bizden önce toplantı yaparken görüp ağzından lafı almıştım: şiddet mağduru kadınlar bu büyük sistemde, eğitilerek otel personeli olarak çalıştırılıyor. O kadınların hem ekonomik desteğe, hem işe, hem kendilerini güvende hissetmeye ihtiyacı var ve bu en iyi güvenli, korunaklı bir büyük kurumsal bünyede olabilir!
Accord Oteller Grubu’nun RİİSE projesi ise “çeşitlilik ve cinsiyet eşitliği” demek. Grup, cinsiyet eşitliğine, He for She programına inanıyor. En tepe yönetimde kadın, erkek, her ülkeden yönetici var ve bu çeşitliliğin, farklılığın, en iyi ekibi oluşturduğunu düşünüyorlar. 100 ülkede 4800 otele sahip bir grup için Türkiye’de böyle bir projeye önem vermeleri ne kadar ilginç!
Toplantının sonunda ilginç bir rastlantı, Dilek İmamoğlu ile karşılaşıyorum. Ne düşünüyorsunuz diye soruyorum, “Eşi olarak alıp kocamı gitmek geliyor içimden, ama bir yurttaş olarak herkesten fazla hak ettiği mazbatasının verilmesini ve İstanbul’a hizmet etmesini!” diyor. Tıpkı bizim gibi!